اخبار

فرزند و همسر مرحوم قاسم کاشفی در تلویزیون فارس

هاشم کاشفی که عضو جمعیت هلال احمر و کارمند این نهاد است  به همراه مادرش در برنامه ساعت گل سیمای فارس حضور یافت.

به گزارش “داریون نما” در پنجمین شب از ماه مبارک رمضان هاشم کاشفی-فرزند مرحوم قاسم کاشفی از فرهنگیان خوش نام منطقه داریون- به همراه مادرش خانم بیگی در برنامه ساعت گل شبکه استانی سیمای مرکز فارس که به صورت زنده پخش می شد حضور یافتند و درباره کمک به هم نوع و همچنین وظایف و کارهای جمعیت هلال احمر صحبت کردند.

kashefi

هاشم کاشفی در این برنامه با ذکر خاطره ای جالب به نحوه عضویتش در جمعیت جوانان هلال احمر اشاره کرد و کمک به هم نوع را از کارهایی دانست که خداوند بسیار بر روی آن تاکید کرده است.

خانم بیگی نیز در این برنامه از سایر مردم و خصوصا جوانان خواست تا با عضویت در نهادهایی مانند جمعیت هلال احمر در جهت کمک به همدیگر کوشا باشند.

4 دیدگاه

  1. فكر كنم نميدونستند داريوني هستند وگرنه به اين برنامه دعوت نمي شدند.
    ولي جدا از همه چيز از ديدن اين تصوير خوشحال شدم زنده باد داريون و داريوني.

  2. سلام علیکم. بعضی از مادران واقعا شیر زن هستند همسر مرحوم قاسم کاشفی یکی از آنان است که عمر و جوانی خود را پای فرزندانش گذاشت و سه فرزند نمونه و یادگار مرحوم کاشفی را تحویل جامعه داد خداوند ایشان و فرزندانش را محافظت فرمائید و مرحوم قاسم کاشفی را با شهید ماه رمضان حضرت علی علیه السلام محشور فرمائید . مرحوم کاشفی فرهنگی بزرگواری بودند که به صورت افتخاری با کمیته امداد همکاری می کردند و مظلومانه در ماه رمضان در حالی که قصد داشتند به خانواده نیازمندان سرکشی کنند بر اثر تصدف به رحمت ایزدی پیوستند از آن مرحوم دو پسر و یک دختر به یادگار مانده است

  3. با سلام خدمت دوستان عزیز
    خانم کاشفی نشان دادند که بدون شوهر هم میتوان راه راست را به بچه ها نشان داد برعکس خیلی ها که تصور میکنند بچه بدون پدر موفق نخواهد شد افرین خانم کاشفی و بچه ها ی خوب مرحوم کاشفی موفق و پیروز باشید

  4. عرض سلام و ادب و احترام دارم خدمت خانواده محترم مرحوم قاسم کاشفی عزیز…

    عکس فرزند برومندشان را که دیدم بی اختیار به یاد قاسم افتادم و خاطرات بیست سال دوستی با او در من زنده شد. آن هم در سحر بیستم ماه مبارک رمضان.

    اگر به هجری قمری حساب کنیم دیروز بیست و هفتمین سالگرد فوت مرحوم قاسم کاشفی بود. و این بهانه ای است تا از این دوست صمیمی و وفادار و مومن یاد کنم.

    یادش به خیر … همکلاس بودیم.دوست بودیم.مثل دو برادر.دوستی قاسم و من از بهار سال ۱۳۴۷ شروع شد. صبح روز جمعه ۹ فروردین سال 1347٫ زمانی که هر دو کلاس چهارم ابتدایی بودیم. در دبستان حقیقت جو. و تا ۱۹ ماه مبارک رمضان سال ۱۳۶۷ ادامه یافت. عصر جمعه ۱۶ اردیبهشت سال ۱۳۶۷٫ .

    آن روز با موتور سیکلت عازم تربر بود. می رفت تا مستمری محرومین تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) را به روستاهای تربر برساند که در همین جاده شیراز داریون، موتور سیکلتش از جاده خارج شد و در روز ضربت خوردن مولایش، با زبان روزه، قبل از افطار، لب تشنه به ندای حق پاسخ گفت و پر کشید و رفت که انا لله و انا الیه راجعون.

    به گمانم تنها نبود. خدارحم گل آور هم با او بود. شهید به ظاهرگمنام و در باطن نام آور، خدارحم گل آور.

    این معلم عاشق، در کنار همه ی خدماتش به مردم محروم و مظلوم منطقه داریون ، اولین خبرنگار داریون هم بود.

    کم کم داریم به آخرین جمعه ماه مبارک رمضان نزدیک می شویم. یادم نمی رود آخرین جمعه ماه مبارک رمضان سال 67 را. در آن روز در حسینه ی ولی عصر داریون مراسم درگذشت ایشان را گرامی می داشتیم. آقای حبیب عابدی دوست مشترک من و قاسم، روی منبر رفت و در مورد کارهای خیر او صحبت کرد. بعد هم شروع کرد به نوحه خواندن : « کاشفی، کاشفی جای تو خالی است / روز قدس، نوبت خبرنگاری است / ….

    و خیل زیاد جمعیتی که از کل منطقه داریون و شیراز و … دز مراسم ایشان شرکت کرده بودند یک صدا بر سینه می زدند و این شعار را تکرار می کردند…..

    یادش گرامی باد…

پاسخ دادن به یوسف بذرافکن لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا