دل نوشته ها

ابرها براي او مي بارند…

مريم السادات شاه اميري/  

         گاهي شناخت همه چيز، برايمان آنچنان آسان مي نمايد، كه گاهي فراموش مي كنيم از دانستن و شناختن جا مانده ايم. گاهي هجوم افكار در ذهنمان ما را از ندانسته هايمان غافل مي سازد و ما با خود مي انديشيم كه مي دانيم؛ آن گونه كه بايد و آنچنان كه شايد، دانسته هايمان كامل و كافي است و با همين خيال روزگار مي گذرانيم و سخنانمان، دنيايمان را مي سازد؛ اما يك دفعه چيزي درونمان را به هم مي ريزد و ما را آنچنان آشفته مي سازد كه دليلش را نمي دانيم؛ آنگاه است كه به دانسته هايمان رجوع مي كنيم و در مي يابيم كه هيچ در گنجينه  دانسته هايمان نداريم.

        شايد مردي كه  ابرها براي او مي بارند و گناهان از عظمت او بخشيده مي شوند، برايمان آن قدر آشناست و ما با اين معنا آنچنان زيسته ايم كه از شناختش جا مانده ايم.

شناخت مردي كه از عظمت او نام پدر تجلي يافت و از گوهر وجودش زندگي معناي عشق گرفت.همان جايي كه مردانگي نام گرفت و استواري  به اشتباه از آن كوه گشت. آن جايي كه ما در كودكي هايمان براي ايستادن نامش را بر زبان جاري مي ساختيم و بي آنكه بدانيم عشقش در وجودمان ريشه مي دواند. همان جا بود كه جوان مردي نقشش را يافت و عشق جلوه گاهش پديدار گشت.

آنجا بود كه يتيمان آرام گرفتند و انسانيت ظهور يافت. جايي كه به ياد هم نوع بودن و كمك به هم نوعان شكل گرفت. همان جايي كه براي خدا زيستن تنها آرزويمان شد. آري آن ناب لحظاتي كه كودكان يتيم در آغوشي گرم آرام مي گرفتند و دنيايشان عشقي بود كه در كنارش بودند.انگار همه  دنيا برايشان عشق علي (ع) معنا مي شد و شايد همان جا بود كه پدر، پشت و پناهمان شد و نبودش خلاء زندگيمان. همان لحظاتي كه لبخند بر لبان گرسنگان آمد؛ بي آنكه بدانند اين همه لطف از آن كيست و چرا…و ما حال كه به اطرافمان مي انديشيم، در ميابيم كه تمام صفاتي كه پدرمان را افسانه اي از قدرت و مهر در ذهنمان گرداند، از لحظه ي تولد مولايمان تجلي يافت و ما همه ي عمر با اين صفات زيسته ايم ولي  بي شناخت آنچه نفس هايمان با آن ادغام گشته و رحمت زندگيمان نيز از بركت وجود اوست.

        آري شايد گفتن از اين همه برايمان سخت باشد. شايد ذهنمان قدرت درك آن همه عظمت را نداشته باشد؛ اما ما همه ي اميدمان شناختن هر چه بيشتر اوست و زندگي كردن در پناه او. آن زمان است كه به ياد مي آوريم سختي ها را در راه خدا و تنها براي او تحمل كردن چه زيباست و هر گاه شانه هايمان زير بار مشكلات لرزيد وجودي، آراممان مي سازد.باشد كه هر چه بيشتر او را بشناسيم و وجودش چون هميشه بركت هرچه بيشتر دنيا و آخرتمان گردد.

3 دیدگاه

  1. روز پدر بر همه ی پدران گرامی مبارک باد همه باید قدر پدر و مادر این گوهر های نایاب را بدانند

  2. بي شك بزرگترين لطف و عنايت خداوند متعال بر ما دوستداران محمد و آل محمد (ص) تمسك به ولايت اسدالله الغالب حضرت علي ابن ابي طالب (ع) است. پس بر اين نعمت بزرگ الهي بايد همواره شكرگزار باشيم كه خداوند مسير هدايت را براي ما بواسطه وجود مقدس آن بزرگواران روشن نمود. الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه امیرالمومنین (ع).

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا