نوشته هاي شبانه يك داريونيهمه

نوشته های شبانه یک داریونی/”شبه نقدی” برنماینده تربیت بدنی داریون ؛علی بذرافکن زیر ذره بین داریون نما

نوشته سي و چهارم:دعوت که نشده بودیم. همین طوری یکهو هوس کردیم برویم به تنها سالن ورزشی نیمچه استاندارد منطقه داریون. سالنی که در بافت قدیم داریون ساخته شده و محلي است برای بروبچ جوان ورزشکار داریونی و شاید هم غیر داریونی.
از بحث دور نشویم داشتیم از رفتن بی دعوتمان به سالن ورزشی داریون می گفتیم. البته دعوت که لازم نیست. اصلا شما کجای دنیا و کجای ایران و کجای استان فارس دیده اید که مثلا اگر برنامه ای ورزشی یا غیر ورزشی باشد اصحاب رسانه را دعوت کنند؟!
ما- به عنوان تنها رسانه رسمی منطقه داریون- اصولا وقتی مراسمی انجام می شود وقتی تمام می شود خبردار می شویم. آن هم به خاطر اینکه باید اخبار و عکس هایش را منتشر کنیم!
نمی دانم چرا هی از بحث این سالن ورزشی داریون دور می شویم. خلاصه خدا خیر بدهد این رفقای نایاب و ناباب را، ما را در منگنه قرار دادند که امشب بیا برویم سالن ورزشی داریون فینال رقابتهای فوتسال و والیبال جام رمضان است.
خلاصه اینکه عزم کردیم پس از چند سال و برای دومین بار به سالن داریون که مسوول تربیت بدنی اش جناب علی بذرافکن-همان جانعلی خودمان-است برویم.


من به اضافه رفیق همیشگی بهرام کرمدار و البته امام جمعه محترم و دو روحانی جوان دیگر و “غلامپور”نامی که همیشه همراه بهرام کرمدار است و مرد زحمت کشی است.
به سالن که رسیدیم توقع داشتیم جناب جانعلی بذرافکن بلافاصله جهت عرض خیر مقدم به میهمانان پیش قدم شود. اما پس از گذشت چند دقیقه که هیچ خبری از او نشد مختار عبداللهی که از اهالی ورزش داریون است آمد و گفت که جناب مسوول تربیت بدنی داریون با لباس ورزشی مشغول کوچ تیم خود است.
جالب است مسوول تربیت بدنی که نباید خودش تیم داشته باشد. مثل این می ماند که مثلا “بهروان” مسوول برگزاری لیگ برتر فوتبال کشور خودش هم یک تیم داشته باشد و خودش هم مربی باشد و احیانا اگر سنش اقتضا کند حتی بازی هم بکند!
به هر حال جناب علی بذرافکن هرطور بود تیمش را رها کرد و با همان لباس ورزشی به استقبال میهمانانش آمد.
میهمانان به نیمکتی هدایت شدند و خوش به حالشان که جایی برای نشستن پیدا کردند.
بنده حقیر هم به همراه همان جناب غلامپور که در سطور قبلی ذکر خیرش شد در گوشه ای، ایستاده بازی را نظاره گر شدیم.
البته من به عنوان یک جوان و یک داریونی هیچ انتظاری بابت احترام و دعوت به نشستن در جایگاه و… نداشتم اما خجالت می کشیدم از روی میهمانمان؛”غلامپور” که از شیراز آمده بود و خسته باید ایستاده بازی را نگاه می کرد.
حقیقتش یک نیمکت هم نزدیکمان بود اما بر روی آن چند تماشاگر جوان نشسته بودند و خوب لابد حقشان بود به هر حال زودتر آمده بودند و به قول معروف”جا” گرفته بودند تازه قبلش هم احتمالا زنبیل گذاشته بودند!
بگذریم. بعد از گذشت حدود 15 تا 20 دقیقه بنده خدا بیژن شرفی آمد و ما را به سمت “مثلا جایگاه” برد. در آنجا یک نیمکت قرار داشت که چند جوان دیگر روی آن جلوس فرموده بودند و بیژن شرفی با من بمیرم تو بمیری و قربان صدقه رفتن راضی اشان کرد بلند شوند تا مسن ترها بنشینند.
من به میهمانمان؛غلامپور تعارف کردم تا بنشیند و بعد هم معراج سیاهی که فکر کنم کمی درد کمر داشت را روی این نیمکت نشاندم و خودم هم بر خلاف میلم و تنها به خاطر احترام به میهمان شیرازی امان کنار او روی نیمکت نشستم.
علی بذرافکن مسوول تربیت بدنی داریون انصافا آدم با اخلاق و زحمت کشی است.این را بارها گفته ایم و اگر لازم باشد باز هم خواهیم گفت،مانند همین الان!
مطلب دارد طولانی می شود همه اینها را گفتیم تا برسیم به اینجا که بگوییم به نظرمان جناب علی بذرافکن دیگر باید دور تیم داری را لااقل در مسابقاتی که خود برگزارکننده آن است خط بکشد و از تجربه مدیریتی خود برای هرچه بهتر برگزار کردن مسابقات استفاده کند.
وقتی یک مسابقه فینال برگزار می شود و فردی مانند امام جمعه یک منطقه دعوت می شود باید فردمسوول دعوت کننده به عنوان میزبان تدابیر و شرایطی را فراهم کند.
نکنه:این مطلب نقض خوبی ها و زحمت های علی بذرافکن نیست؛چه، اومرد زحمت کش ورزش داریون است. این مطلب توصیه ای برادرانه به این بزرگوار بود و بس.

6 دیدگاه

  1. سلام علیکم در این که ذره بین وسیله خوبی است شکی نیست ولی اگر هر کدام از ما را زیر ذره بین بگذارند عیبهایمان درشت تر نمایان می شود و فکر می کنم این چیز خوبی نباشد به هر حال جوان مردی شوخ پنهان کردن است

    1. سلام
      فكر كنم منظور سايت داريون نما بيشتر تحليل و بررسي در حيطه كاري باشد تا شخصيتي كه بتوانيم نواقص كاري را كه خودمان نمي بينيم و ديگران به ما مي گويند رفع كنيم با تشكر

  2. سلام
    این برای اخرین بار است که برای سایت شما نظر میدهم اگر مثل 4 بار پیش نظر من را نمایش ندادید دیگر daryon.irرا کان لم یکن شی مذکورا میدانم

    لطفا نظرات انتقادی که نسبت به اشخاص مسئول میشود را هم نمایش دهید

    چرا باید سالن ورزشی داریون که متعلق به تمامی مردم منطقه داریون است باید فقط با ماههیانه اجاره 90 هزار تومان پرداختی به تربیت بدنی شیراز در اختیار افرادی خاص قرار کیرد

    میدانید درامد ماهیانه سالن چقدر است؟
    ایا از افتتاح سالن تا امروز جایگاه تماشاگران به سالن اضافه شده؟
    ایا کفپوش سالن مناسب است؟
    میدانید تا به حال چند نفر از ورزشکاران داریون به دلیل غیر استاندارد بودن کفپوش دچار پرگی رباط پا شده اند؟
    ایا وقت ان نیست که به جایه منفعت طلبی شخصی کمی هم به فکر جوانان باشید؟
    درامد ماهیانه را اگر خرج ساخت سالن میکردید تا به حال چند سالن کامل و استاندارد داشتیم.
    ایا سفارش رهبر عزیزمان به جوانان را فراموش کرده ایم ؟
    تحصیل تهذیب ورزش

    باز هم شما هم پیام مرا …

  3. سلام
    با تشكر از زحمات آقاي بذرافكن وديگر دوستان برگزار كننده مسابقات جام رمضان
    همانطور كه شما نوشته ايد زحمات آقاي بذرافكن بر كسي پوشيده نيست لذا وقتي كسي خوب است توقع از وي بيشتر مي شود البته يك سري مشكلات هم بود كه براي برگزار شدن مسابقات بعدي لازم است
    1-اول اينكه اي كاش قبل از مسابقات جوايز مشخص و اعلام مي شد تا هر تيم از روز اول بداند
    2-چرا بايد تيم اول جوايز مسابقات را مصلاي نماز جمعه بگذارد و برود
    3-چرا بايد به كساني كه برگزار كننده هستند جايزه بهتر از تيم اول داده شود
    چه بهتر است اين امور را بهتر مديريت كنيم كه كار به اين مسائل نرسد
    البته يك سري مسائل هم شنيده مي شودكه مثلا:
    1-به كسي جايزه داده اند كه اصلا كمكي براي برگزاري مسابقات نداده است
    2-سال گذشته هم براي جوايز همين مشكل پيش آمده است
    3-جوايز واليبال بهتر از فوتسال بوده است
    4-البته فكر كنم جوايز مسابقات را شهرداري و جوايز برگزار كنندگان و داوران را آقاي كرمدار تهيه كرده بودند
    البته از زحمات آقاي بذرافكن تقدير و تشكر بعمل مي آيد

  4. با سلام قبل از هر چیز از زحمات اقای بذرافکن تشکر میکنیم .به نظر من واکثر فوتسالیست ها اقای بذرافکن توجه بیشتری به والیبال دارند با اینکه تعداد علاقه مندان به فوتسال خیلی بیشتر از والیبال هست .شاهد این مسیله را میتوان در همین مسابقات جام رمضان دید که اولا قبل از مسابقه ی فوتسال چیزی حدود 5دقیقه به بازیکنان اجازه ی گرم کردن میدادند در حالی که والیبالیها بیشتر از30 دقیقه گرم میکردند ثانیا برای مسابقه ی فینال فوتسال با ان همه هیجان وتماشاگر هیچ مسولی به سالن نیامد جز اقای ناصر شرفی که اواخر بازی رسیدند ثالثا اگر توپهای والیبال داخل سالن را شمارش کنید بیش از 30 تا هست در حالی اگر توپ فوتسال یکی از تیم ها در حال تمرین یا بازی بترکد توپی در سالن نیست که جایگزین کنند.

  5. اقای بذرافکن انسان زحمت کشی هستند ولی نمیتواند ببیند که سالنی باشد و فوتبالی و جوانانی با شور و حال و …اما خودش بازی نکند اصلا برای اقای بذرافکن قابل هضم نیست!!!
    ایشان یکی از معلمین خوب بنده در دوران تحصیل بوده اند که همیشه حتی در زنگهای استراحت هم دست از سر توپ فوتبال و والیبال بر نمیداشتند .هر کجا توپی بود اقای بذرافکن قصه ی ما هم انجا بود.یکبار هم یادمه در زمین خاکی فوتبال داریون میخواست گلی با حرکت قیچی برگردون خودمون بزند که به زمین خورد و دستش شکست . گفتم ماشااله اقای بذرافکن این حرکت برای جوانان بیست ساله هست نه شما .ولی گوششان بدهکار نبود که نبود!!
    الان هم که خودش هم مسول تربیت بدنی و سالن و … هست و تیم هم دارد فکر کنم بخاطر گرمتر کردن بازیها و افزایش هیجان بازیهاست.
    ولی خداییش و خارج از شوخی مرد نازنینی است و باید او را طلا گرفت من به ایشان لقب پدر ورزش داریون میدهم که الحق و والانصاف برازنده ی ایشان است.

پاسخ دادن به علی زارع لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا