داريوني هاي موفق

با پرویز کهندل از هسته گزینش استانداری تا مدیر نمونه کشوری

بخش “داریونی های موفق” پایگاه خبری-تحلیلی داریون نما میهمان جدیدی دارد. پرویز کهندل مرد آرام و محجوب داریونی که مسوولیت مهم مدیریت هسته گزینش استانداری فارس را هم در کارنامه کاری خود دارد میهمان امروز این بخش و سایت داریون نماست.

راستش ابتدا می خواستیم با او به عنوان یک داریونی موفق گفت و گویی انجام دهیم و ماحصل آن را در سایت داریون نما منتشر کنیم. اما از آنجایی که کهندل  دست به قلمش خوب است تصمیم گرفتیم ازاو بخواهیم تا خودش را با قلم خودش برایمان معرفی کند و “هرچه می خواهد دل تنگش بگوید”.

از او خواستیم مرارت ها و سختی ها و تجربه هایی که طی سالهای عمر کشیده را بازگو کند. تا نوجوانان و جوانان داریونی بدانند که می توان با کمترین امکانات به بهترین بازدهی دست یافت.

آنچه در ادامه می خوانید دست نوشته یک داریونی موفق است به نام پرویز کهندل که لطف کرده و برای سایت داریون نما نوشته است.

****

زندگی تحصیلی:

در مهرماه سال 1346 در داریون به دنیا آمدم. منزل پدری من در بافت قدیم، آخرین کوچه بن بست در آخرین نقطه شهر داریون واقع شده است.

بچه های محله ما همگی با نشاط،سرزنده و صمیمی بودند. تابستان ها سراسر مشغول کارگری در مزارع کشاورزی بودیم.

خستگی معنا نداشت و بیکاری عیب و عار بود. کفش های لاستیکی و لباس های وصله دار یا مربوط به برادر بزرگتر،فراگیر و مد محله ما بود.

از کلمهتجدیدیومردودیدر مدرسه به شدت نفرت داشتم. دوست نداشتم تحقیر شوم. دوست نداشتم تنبیه شوم. تکالیفم را به موقع انجام می دادم. همواره استرس داشتم. همین مسایل باعث شد که تا پایان دوره متوسطه هیچ گاه غایب نشوم و هیچ گاه تجدید و یا مردود نشوم و همیشه قبولی خرداد ماه باشم.

دوران ابتدایی را تا پنجم با معدل 20 در دبستان حقیقت جو، دوران راهنمایی را با معدل 17 در مدرسه هاتف اصفهانی و دوران متوسطه را در دبیرستان فاطمی فرد با معدل 17/5 گذراندم.

در سال 1365 دیپلم گرفتم. در مهرماه همان سال با رتبه 400 در رشته تاریخ دانشگاه دولتی شیراز پذیرفته و در سال 1369 با معدل 16/5 فارغ التحصیل شدم. در سال 1372 با رتبه 2 کشوری در مقطع فوق لیسانس رشته فرهنگ و زبان باستانی دانشگاه دولتی شیراز پذیرفته شدم.

 بعد از سه ترم تحصیل به علت عدم تناسب بین شغل و رشته تحصیلی از ادامه تحصیل در این رشته منصرف و مصمم شدم که در رشته تحصیلی مورد علاقه ام یعنی حقوق از مقطع کارشناسی شروع به تحصیل کنم. با توجه به علاقه وافری که به این رشته تحصیلی داشتم باموفقیت لیسانس حقوق و به دنبال آن فوق لیسانس حقوق را در سال 1386 از دانشگاه های شیراز اخذ کردم و در حال حاضر آماده شرکت در آزمون دکتری هستم.

وقتی که به گذشته زندگی تحصیلی خود می نگرم فراز و نشیب هایی را می بینم که تجربه آن را به عنوان چراغی در مسیر راه جوانان امروزی می توان قرار داد و با نتایج آن هزاران راه نرفته را یک شبه پیمود.

زمانی که در مقطع سوم راهنمایی فارغ التحصیل شدم با رتبه خوب همه رشته های تحصیلی را مجاز شدم.

 سال59، یک دانش آموز 14 ساله روستایی فاقدهرگونه امکانات آموزشی و بدون راهنما و پشتوانه و با حساسیت خاص والدین و بی خبر از همه جا و همه چیز.

در این مقطع سرنوشت ساز در دبیرستان شبانه روزی شهید بهشتی(دبیرستان عشایری سابق) پذیرفته شدم ولی با مخالفت شدید والدین روبرو شدم. شکوایه بی پولی و هراس آنان از احتمال انحراف فرزند تنها در شهر غریب با تفکر بسته آن زمان باعث شد تا در رشته اقتصاد اجبارا در دبیرستان داریون تحصیل کنم و کلا مسیر زندگی و سرنوشت و آرزوهای دور و دراز برای پزشک و دندان پزشک شدن عوض شد.

مجبور شدم با شرایط موجود بسازم و نا امید نشوم.(چون زمانه باتو نساخت تو با زمانه بساز) از زمان اول دبیرستان عزمم راجزم کردم تا به دانشگاه راه یابم. همه سرمایه ما فقط کتب درسی بود و لاغیر. نه کلاس آموزشی،نه کنکور وهمین مشکلات باعث شد تا کتاب های درسی را خیلی خوب بخوانم. یادش بخیر معلمی داشتیم به نام آقای رستگار. او انسان خوب و مودبی بود ولی کلاس هایش خیلی خشک و مقرراتی بود و بچه های کلاس ما که از ابتدا با هم بودیم خیلی خسته می شدند و حوصله کلاس های آقای رستگار را نداشتند. ولی من به خودم می گفتم باید تحمل کنم و تلاش مضاعف نمایم به طوری که همیشه از آقای رستگار نمره 20 می گرفتم. حتی در امتحان پایانی سال چهارم که امتحان نهایی بود نیز 20 گرفتم.

طی مدت تحصیل در دبیرستان جز به موفقیت در کنکور به چیز دیگری فکر نمی کردم. دنبال این بودم که در رشته حقوق پذیرفته شوم. خودم را کاملا برای کنکور آماده کردم و موفق به کسب رتبه 400 در منطقه یک کشور شدم. ولی باز در این مقطع سرنوشت ساز، شک و تردید مسیر زندگی و مسیر موفقیت مرا طولانی ترکرد. درست انتخاب رشته نکردم. از ترس قبول نشدن و همچنین راهنمایی های غلط دیگران اول رشته های درجه3 و بعد رشته های درجه یک را انتخاب کردم. خلاصه شد همانی که در ابتدای مطلبم خواندید و در رشته ای مجبور به تحصیل شدم که نسبت بدان بی علاقه بودم.

اما به هر حال و بعد از گذشت سالها تلاش کردم و در رشته مورد علاقه ام(حقوق) تا مفطع دکتری پیش رفتم.

اعتقاد دارم پشتکار حرف اول را می زند. پشتکار نباشد زندگی به باخت تبدیل می شود.پس به جوانان عزیز داریونی توصیه می کنم اولا پشتکار داشته باشند، خسته و نا امید نشوند، ثانیا در مواقع حساس و سرنوشت سازخوب تصمیم بگیرند، اعتماد به نفس را از دست ندهند. یک لحظه شک و تردید ممکن است مسیر زندگی را تا ابد عوض کند.

ثالثا توانمندی ها و استعدادهای  خود را خوب شناسایی کنند و با اعتماد به نفس و پشتکار حرکت کنند.

سوابق شغلی و اداری:

در بهمن ماه سال 1369 از دانشگاه شیراز در مقطع لیسانس فارغ التحصیل شدم. در آن زمان تعداد دانشگاهها و فارغ التحصیلان اندک بود. فرصت های شغلی فراوان تر و امکان انتخاب شغل مورد علاقه آسان تر بود.

حدود سه ماه بعد از فراغت از تحصیل به عنوان نیروی امریه وارد استانداری فارس شدم تا سال 1372 به عنوان کارشناس تقسیمات کشوری استانداری فارس،از سال 1372 تا سال 1380 جانشین رییس دبیرخانه شورای تامین استان، از سال 1381 تا سال 1389 به عنوان مدیر هسته گزینش استانداری انجام وظیفه کردم و همزمان مسوول بازرسی هسته های گزینش منطقه دو کشور شامل استان های بوشهر،هرمزگان،کرمان،کهکیلویه و بویراحمد،خوزستان وچهارمحال و بختیاری بودم.

همچنین از دی ماه سال 1389 تا کنون رییس امور شوراهای اسلامی استانداری فارس هستم. ضمنا در سالهای 1372 و 1389 به عنوان کارمند نمونه استانی و در سال های 83 و 86 به عنوان مدیر نمونه گزینش کشوری برگزیده شدم.

سوابق دانشگاهی و پژوهشی

از سال 1386 تا کنون در دانشگاه پیام نور و دانشگاه آزادمشغول به تدریس هستم. از طرف دیگر علاقه مندی در امر پژوهش و انجام چندین پروژه مطالعاتی و نوشتن چندین مقاله علمی در سال 1383 باعث شد تا به عنوان پژوهشگر نمونه انتخاب و لوح تقدیر دریافت کنم.

در سال 1371 مقاله ای علمی با عنوانتاریخ نهادهای آموزشی و درمانی در اسلامتهیه کردم که مورد پذیرش کنگره بین المللی تهران قرار گرفت و علاوه بر سخنرانی و ارایه مقاله خلاصه آن در خلاصه مقالات کنگره به زبان های فارسی و انگلیسی منتشر شد.

در سال 1372 مقاله ای تحت عنوانو ظایف اطباتهیه و به کنگره بین المللی اخلاق پزشکی ارایه کردم که مورد پذیرش قرار گرفت و در کتابچه مقالات کنگره به چاپ رسیدو به سبب آن لوح تقدیر دریافت کردم.

سایر سوابق پژوهشی و تحقیقاتی:

1-تهیه مجموعه تحقیقاتی تحت عنوان وظایف و اختیارات شورای تامین

2- تهیه مجموعه تحقیقاتی تحت عنوان امنیت چیست؟

3- تهیه مجموعه تحقیقاتی تحت عنوان سلاح یا پشتوانه نا امنی

4- تهیه مجموعه تحقیقاتی تحت عنوان موانع موجود در ازدواج جوانان

5- تهیه مجموعه تحقیقاتی تحت عنوان جایگاه گزینش در حقوق ایران

6- تهیه مجموعه تحقیقاتی تحت عنوان مسوولیت سیاسی وزرا

7- تهیه مجموعه تحقیقاتی تحت عنوان محدوده اختیارات و تشکیلات گزینش

15 دیدگاه

  1. اميدوارم آقاي كهندل الگويي برتر براي نوجوانان و جوانان داريوني باشند. در حال حاضر وقتي كه به ادارات شيراز سر مي‌زنيم بخش عمده‌اي از مديران شهري از شهرستان‌هاي استان سمت‌هاي مديريتي را در اختيار گرفته‌اند و سهم داريوني‌ها بسيار ناچيز است. جا دارد كه جوانان داريون از فرصت‌هاي موجود به بهترين نحو استفاده كرده و در محيط‌هاي اداري استان به صورت فعال حاضر شوند.

  2. با سلام خدمت اقای کهندل-صحبتهای ایشان بسیار پند آموز و عبرت انگیز هستند و چند نکته در ان حائز اهمیت است :1-با امکانات کم میتوان درس خواند و ادامه تحصیل داد.2-برای موفق شدن در تحصیل نیازی به کلاسهای انچنانی و جزوات کمک اموزشی و کنکور نمیباشد و بدون انها هم میتوان موفق شد.3-انسان با انگیزه و پشتکار میتواند به موفقیت برسد.4-برای داشتن مشاغل و پستهای عالی نیازی به پارتی و پشتوانه ی انچنانی نمیباشد و لیاقت انسان و توکل به خدا کافی است.5-همیشه انسان در رشته ای تحصیل کند که به ان علاقمند است.6-ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است و هیچ وقت برای تحصیل دیر نیست.7- انسان در هر پست و مقامی نباید فروتنی را از یاد ببرد و بایدبداند که از بین همین مردم برخاسته است 

  3. هر داریونی در هر کجا و در هر پستی است باید به فکر پیشرفت زادگاه خود باشد و خود را مدیون داریون بداند چون پست به کسی وفا ندارد

  4. سلام خدمت جناب کهندل . ایشان انصافأ انسان تلاشگر ودلسوزیست . به امید موفقیت تان در کلیه مراحل زندگی

  5. تا چند سال پیش که در داریون اقامت داشتم و برای تحصیل هر روز صبح سوار مینی بوس های دایون می شدم ، گهگاهی با آقای کهندل همسفر می شدیم. دقایقی که در راه بودیم از صحبت ها و آرامشی که در کلامشان بود لذت می بردم . بسیار خونگرم و خاکی. 
    انشالله که پله های ترقی را بدون لحظه ای مکث ادامه دهید. شاد باشید و سربلند.

  6. سوال برخی از شهروندان داریونی این است که آیا واقعا آقای پرویز کهندل به خاطر رفاقتش با شورا بر روی اشکلات شورای شهر داریون از جمله اخذ پول گاز از مردم چشم خود را می بندد ؟آیا ایشان از قانون و مردم حمایت می کند یا فقط با شورا رفاقت می کند؟

    1. سلام.اقا کامبیز عزیز اقای کهندل که توان شق القمر ندارند بچه داریون هستند مثل همه داریونی ها برای وطن خود سرمایه نمی گذارند وتازه در برسی شوراها نیز باید در چهار چوب قانون جلو بروند تازه شورا ها در تخلفاتشان بصورت شورایی تخلف می کنند پس گرفتار قانون نمی شوند

  7. با سلام و درود
    شما و افراد مثل شما باعث افتخار و دلگرمی ما جوانان هستید
    و خواهشمندیم در هر پستی هستید در حد توان و امکانتون از مهاجرت تحصیل کرده های داریون به سایر شهرها جلو گیری کنید و اجازه ندید داریون به مرور توی شیراز حل بشه.

  8. سلام آقای کهندل خوبی.نماز و روزه هایتان قبول. دوستان داریون نما: آقای کهندل از مردان شایسته داریون هستند و برایشان آرزوی موفقیت داریم.

  9. سلام
    پیشاپیش سال نو را به شما تبریک عرض نموده و از خداوند منان
    پیروزی و موفقیت را خواستارم ،انشاالله در مشاغل حساس تر به
    جامعه اسلامی خدمت نمایید
    التماس دعا

پاسخ دادن به جلیل زارع لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا