اخبار

درخت کاری به یاد معلمان داریونی

یوسف بذرافکن|

دانش آموزان مدرسه حقیقت جو داریون به یاد بود معلمان درخت کاشتند .

به گزارش داریون نما همزمان با هفته درخت کاری و منابع طبیعی و به پاس قدر دانی از کسانی که درخت علم و ایمان را در قلب آنها کاشته اند هفت نهال میوه را در باغچه مدرسه خود کاشتند .

این نهال ها به یادبود معلم بسیجی شهید نادر خوش نژاد ،معلم رزمنده مرحوم علی کرم رضایی ،مرحوم قاسم کاشفی ،مرحوم هرمز نجمی ،شهید موسی رضا رستمی ،شهید حسین زارعی و مربی پرورشی مرحوم شیخ غلامرضا درویشی با شور و اشتیاق فراوان کاشته شد و دانش آموزان آبیاری و مراقبت از این نها ل ها را بر عهده گرفتند.

6 دیدگاه

  1. گاهی سکوت/ گویاتر از تکلم و فریاد است/ گاهی”نبودن”/ روشن ترین دلیل”حضور” است/ گاهی بقا و زندگی جاودانه را/ با خطی از حماسه و خون، نقش می زنند/ گاهی ردای سرخ شهادت/-این جامه ی بلند خدایی-/یک آیه است،آیه ی “بودن”/ یک شاهد است، شاهد”ایمان”/آری…/در قلب نسل ها و زمان ها/ در پهنه ی زمین/این گونه زنده اند، شهیدان… یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد…

  2. در آخرین روزاز هفته درخت کاری و منابع طپبیعی به پیشنهاد دانش آموزان در ختی دیگری به یاد بود پاسدار شهید کوورش قنبری کاشته شد، در ضمن فرزند برادر این شهید بزرگوار در پایه ششم مدرسه حقیقت جو مشغول به تحصیل است و نامش کوورش قنبری است .

  3. … نادرها رفتند، که اگر نمی رفتند، باید میرزا کوچک خان را از تاریخ حذف می کردیم. موسی رضاها رفتند، که اگر نمی رفتند، باید بر درگاه نواب صفوی، ندبه ی توبه سر می دادیم و اندرزهای اندزگوها را پنهان می کردیم. حسین ها رفتند، که اگر نمی رفتند، با شرمندگی در برابر جهان آرا باید خرمشهر را محمره تلفظ می کردیم و با خجالت در برابر چمران، سوسنگرد را خافجیه می خواندیم. کوروش ها رفتند، که اگر نمی رفتند باید با سرافکندگی در برابر ملت، خوزستان را عربستان می نامیدیم…
    … حالا من مانده ام و تو خواهرم… من مانده ام و تو برادرم… ما که نخوت و غرور، پرده بر دیدگانمان آویخته است…. بیدار باشیم برادرم… به هوش باشیم خواهرم… قسم به آن پیشگامان ره عشق و ایستادگان بر ستیغ سترگ ایمان… قسم به آنان که قدم زدند و خورشیدها پراکندند، خوش به ناز رفتند و در نقاط خلوت هستی، کهکشان ها کاشتند،بی آن که غرور مظلومیت خاکی دستانشان را بیالاید… اگر این حجاب ویرانگر نخوت و غرور را از برابر دیدگانمان کنار نزنیم… اگر هسته های مطالعاتی تشکیل ندهیم و مقوله تهاجم فرهنگی را جدی نگیریم… اگر زبان دشمنان را نیاموزیم و بر فهم فلسفی خصم تصلط نیابیم… فردا کار به جایی می رسد که افسوس امروز را می خوریم، همان طور که امروز افسوس دیروز را…

  4. سلام به مدیران محترم مدارس دخترانه هم پیشنهاد می کنم از معلمان درگذشته مان یاد کنند ، من فقط مرحوم خانم مرادپور را می شناختم که در سانحه رانندگی جان باختند، ایشان معلم نمونه اخلاق و ایمان بودند، نثار روح ایشان فاتحه و صلوات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا