منهاي داريون

در نکوهش جَوگیری

من فکر می کنم آدم های جوگیر، اگر خطرناک ترین انسان ها نباشند حتما یکی از خطرناکترین ها هستند.

مهدی بذرافکن

آنها مثل خمیر بازی ممکن است به هر شکلی تبدیل شوند.

در جمع هایمان دیده ایم؛معمولا جوگیرها هستند که کارهای عجیب و غریب می کنند. کارهایی که تحت تاثیر اطرافیان است. تحت تاثیر جو و آن فضاست.

جوگیرها ممکن است در یک مراسم شادی به شیوه عجیبی حرکات موزون انجام دهند. ممکن است بیش از حد معقول! زهر ماری بخورند و در اثر آن، میزان جوگیری شان بیشتر شود.

قاتلِ جو گیر دیده اید؟ من دیده ام. یعنی طرف اصلا تا حالا آزارش واقعا به یک مورچه هم نرسیده اما در یک لحظه و در اثر جوگیری آدم می کشد.

چطور؟ مثلا در یک مراسم جشن عروسی تفنگ بر می دارد که به استقبال عروس و داماد برود. شروع به شلیک هوایی می کند. همزمان هم می رقصد. در اثر همین رقصِ جوگیرانه، گلوله هایش به مهمانان بخت برگشته اصابت می کند و از رهگذر این جوگیری ضمن کشتن دو نفر و زخمی کردن چند تای دیگر، قاتل هم نام می گیرد.

بعضی ها هم بر اثر جوگیری، خودکشیِ ناخواسته انجام می دهند. می پرسید چطور؟

بارها شنیده ایم که فلانی در اثر هندوانه هایی که دوستانش زیر بغلش قرار داده اند با خودرو یا موتورسیکلت می خواسته حرکات آکروباتیک انجام دهد ،در اثر همین کار چنان جوگیر شده که دچار سانحه شده و جانش را از دست داده است.

عرض کردم جو گیرها انواع مختلفی دارند. بسته به جو اطرافیان، میزان جو گیری شان کم یا زیاد می شود.

مثلا در کلاس درس دانشگاه دیده ام دانشجویی به خاطر جوگیری و همان بحث هندوانه زیر بغل توسط همکلاسی ها، با استاد دعوایش شده،دعوای شدید.

جوگیرها ممکن است در یک جمع خانوادگی هم حماسه آفرینی کنند. مثلا در جو موجود و فضای حاکم یک مهمانی کوچک تولد، در اثر فرو کردن فشفشه روشن درون دهانشان ضمن خراب کردن آن مهمانی چند روزی را روی تخت بیمارستان بگذرانند.

بعضی جوگیرها هم جوگیرهای مالی هستند. یعنی در اثر جو موجود و فضای حاکم به ناگاه میز 10 نفره شام در یک رستوران گران قیمت را حساب می کنند و بدین نحو حقوق دو ماهشان را بر باد می دهند.

بعضی جوگیرها هم مسوول هستند. یعنی در اثر جو موجود و فضای حاکم مثلا حرفی می زنند که بعدا از عهده اش ابدا بر نمی آیند مثل استاندار موقتی که بیشتر از 10 سال پیش در مراسمی و در اثر تشویق حاضران،قول داد مشکل زمین مسکن تعاونی روزنامه نگاران آن استان را نهایتا در مدت یک هفته حل کند اما نشان به آن نشان که آن مشکل هیچ وقت -بر اساس و شیوه قول آن مسوول- حل نشدکه نشد!

خلاصه این که بترسیم از آدم های جوگیر،حواسمان باشد که نه احیانا جو بدهیم نه جو گیر شویم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا