ديدگاههمه

به مناسبت روز خانواده؛ایثار و گذشت در خانواده

دکتر سیمین سپهری|

زن جوان دست کودکش را کشید و با زدن یک توسری او را برای معاینه روی صندلی نشانید .  مشکل کودک سرماخوردگی مختصری بود که داروی لازم تجویز کردم ولی علائم اشکار سوء تغذیه که در مادر وبچه آشکار بود مرا به آن واداشت تا کمی هم وضعیت خوراک خوردن بچه و سبد غذایی خانواده سوال  و در صورت لزوم توصیه ها یی برایش داشته باشم .

 زن آهی کشید و گفت ، هرچی  باشه  (داشته باشیم )می خوریم . شوهر من معتاد است و کار وشغل معینی هم ندارد . از طرف خانواده هم به ما کمکی نمی شود . ما در منزل مادر شوهرم زندگی می کنیم ، اوبین نوه هایش فرق میگذارد و به آنها که وضع مالی خوبی دارند احترام میگذارد ، دوستشان دارد ولی به من وبچه ام وحتی پسر خودش بی مهری می کند .

همیشه میگوید کی میشه از دست شما خلاص شوم .از مادر خودش هم نالید که بچه مرا به عنوان نوه قبول ندارد وپیوسته میگوید طلاق بگیر . اما من نمیخوام یک زن مطلقه و حرف دهن مردم باشم . از خدا پنهان نیست از شما چه پنهان شوهرم  رو هم دوست دارم او روز هایی که کار گیرش نمیاد گریه میکند و احساس میکنم که دلش میخواد به زندگی برگردد ولی کسی کمکمان نیست ودرمانده شده ایم .

 من به عنوان پزشک خانواده میدانم که درمان هر بیماری  (جسمی یا روحی )را باید درون خانواده دید .  چه بخواهیم ویا نخواهیم خانواده، یعنی همه ی افراد بیمار ، سالم ، معتاد و…. مشکلات مربوط به هم که مسقیم وغیر مستقیم از هم اثر میپذیرند .  همانطور که جوانان در مقابل پدر ومادر وسالخوردگان خانواده مسئولند ، پدر ومادر هم حتی اگر وضعیت مالی قابل قبولی هم نداشته باشند در مقابل زندگی بچه ها و نوه و نتیجه ها مسئولند که حداقل محبتشان را از آن ها دریغ نکنند .

  خانه و خانواده یک  فضایی  معنوی است ، که در آن ارزش های اخلاقی و اجتماعی از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود و اسباب رشد و تعالی انسان ها  به وجود می آید. خانواده، ها نباید  چتر عطوفت و مهرشان را از سر زوج های جوان و کم تجربه و کم درامد  ولو (معتاد و ..) بر دارند . شاید این کودکان که امروز با دیده حقارت به ان ها  نگاه می کنیم  با تربیت و آموزش درست، در باروری استعدادها یشان بتوانند افرادی موفق باشند و موجبات افتخار خانواده را فراهم کنند .

 از طرف دیگر مفهوم خانواده در ایثار وگذشت ، مودت وهمدلی همه ی اعضای آن معنی می یابد . بدیهی است که در  خانواده اي كه در آن بندگي حضرت حق و ايثار در راه خدا نصب العين همه افراد باشد  ،همه خودشان را در قبال فرد ناتوان و بیمار مسئول میدانند . اگر بنای خانواده ها  بر اساس تفاهم، احترام متقابل، شخصيت بخشيدن به همسر و فرزندان، پیر وجوان و  مشاركت، تعاون، همدلي و باشد ،  شاهد خانواده  هایی سالم و متعادل هستیم  كه در آن حريم حرمت افراد پاس داشته مي شود و نيازهاي عاطفي، رواني زيستي و حياتي به خوبي و به درستي پاسخ داده مي شود.
اين روز بر را تمامي خانواده ها  و کاربران محترم سایت  تبریک میگویم و  از خداوند سلامت وسعادت همگان را طلب میکنم .

14 دیدگاه

  1. سلام دکتر….
    خاطره و متن جالبی بودو تلنگری ! برای آن خانواده و خیل خانواده های آن چنانی، اندوهگین شدم.

    ممنون که این روز عزیز را یاد آوری کردید. من هم روز خانواده را به شما و سایر کاربران تبریک می گویم و ایثار و گذشت در خانواده را برای همگان آرزو می کنم. پویا و پایا باشید.

  2. با سلام خدمت خانم دکتر سپهری
    من هم به نوبه خویش از شما تشکر میکنم که صفحه ای از سایت را به این مفهوم مقدس تخیصیص دادید واین روز را به شما تبریک میگویم.
    وهمین جا یادآور شوم که 26 مهرماه”روز تربیت بدنی وورزش” عجیب منتظر مطلبی از نازنین جان بودم که!…البته اهل ورزش در سایت زیادند اما نمیدانم چرا منتظر بودم نازنین این روز را به سایت بیاورد!!

    1. “آدم”یک بودن است و”انسان” یک شدن…
      ممنون از خانم دکتر سپهری بابت این مطلب. ولی ایلماه جان با بودن بزرگانی چون آقای کرمدار کی جرات داره به مبحث ورزش وارد بشه؟

  3. خالق من ” بهشتی “دارد ، نزدیک ، زیبا و بزرگ و ” دوزخی ” دارد به گمانم کوچک و بعید ، و در پی دلیلی ست که ببخشد ما را ، گاهی به بهانه ی یک دعا در حق دیگری یا شاید یک تبسم ساده به کودکی ؟

  4. بیایید لبخند مبادا ،هدیه مبادا و کمک های مبادا را از عزیزان مان و ….. دریغ نکنیم . این داستان بخوانید فقط یک دقیقه فکر کنیم !
    با یکی از دوستانم وارد قهوه‌خانه‌‌ای کوچک شدیم و سفارش‌ دادیم. بسمت میزمان می‌رفتیم که دو نفر دیگر وارد قهوه‌خانه شدند و سفارش دادند: پنج‌تا قهوه لطفا… دوتا برای ما و سه تا هم قهوه مبادا…سفارش‌شان را حساب کردند، و دوتا قهوه‌شان را برداشتند و رفتند… از دوستم پرسیدم: ماجرای این قهوه‌های مبادا چی بود؟ دوستم گفت: اگه کمی صبر کنی بزودی تا چند لحظه دیگه حقیقت رو می‌فهمی.. آدم‌های دیگری وارد کافه شدند… دو تا دختر آمدند، نفری یک قهوه سفارش دادند، پرداخت کردند و رفتند… سفارش بعدی هفت‌تا قهوه بود از طرف سه تا وکیل… سه تا قهوه برای خودشان و چهارتا قهوه مبادا… همان‌طور که به ماجرای قهوه‌های مبادا فکر می‌کردم و از هوای آفتابی و منظره‌ی زیبای میدان روبروی کافه لذت می‌بردم، مردی با لباس‌های مندرس وارد کافه شد که بیشتر به گداها شباهت داشت… با مهربانی از قهوه‌چی پرسید: قهوه‌ی مبادا دارید؟
    خیلی ساده‌ ست! مردم به جای کسانی که نمی‌توانند پول قهوه و نوشیدنی گرم بدهند، به حساب خودشان قهوه مبادا می‌خرند…
    سنت قهوه‌ی مبادا از شهرناپل ایتالیا شروع شد و کم‌کم به همه‌جای جهان سرایت کرد…بعضی‌ جاها هست که شما نه تنها می‌توانید نوشیدنی گرم به جای کسی بخرید، بلکه می‌توانید پرداخت پول یک ساندویچ یا یک وعده غذای کامل را نیز تقبل کنید
    در فرهنگ هم ما از این گونه قصه ها زیاد هست بیایید داستان را به واقعیت تبدیل کنیم .

    1. سلام شیوا خانم …..
      در پاسخ به شما، یه حس مبادای غریب و گنگ افتاده به جون ذهنم و هی قلقلکش میده که هلش بده تو فضای مجازی…..پس قلمش می زنم به نیت هدیه مبادا ! نه هر چه بادا باد :

      مباد آن روز !
      که گر هم بود
      به جای هر چه بادا باد
      بباید تار و پود بود
      بر هم بافت
      تا نابودی نابود !

      1. سلام آقای مهندس ممنون از دیدگاه وهدیه مبادای شما
        قلب های مهربان باغچه،
        افکار مهربان ریشه ها،
        کلمات مهربان شکوفه ها،
        و اعمال مهربانانه میوه ها هستند.
        برای رسیدن به میوه ی مهربانی نیاز به قلب مهربان ،فکر سالم و فرهنگ وکلمات مناسب داریم

  5. مواظب باشیم نریم توی گروه جانوران !!!

    خانم آموزگاری در کلاس درس یک دبستان از دانش‌آموزی پرسید: جانداران به چند گروه تقسیم میشن؟ دانش‌آموز: به چهار گروه خانم معلم. آموزگار: به نظرم اشتباه می‌کنی، ولی بشمار ببینم. دانش‌آموز: گیاهان، جانوران، انسان‌ها، بچه‌ها. آموزگار: مگه بچه‌ها انسان نیستن؟ دانش‌آموز: حق با شماست خانم معلم، پس میشه سه گروه. آموزگار: خیلی خب، دوباره بشمار ببینم. دانش‌آموز: گیاهان ، جانوران و بچه‌ها. آموزگار: پس انسان‌ها چی شدن؟ دانش آموز: خانم معلم! انسان‌هایی که قلبهاشون پر از عشق و محبت بود، در گروه بچه‌ها موندن. بقیه هم رفتن در گروه جانوران قرار گرفتن.

  6. پیش از آنکه کودک به مدرسه و جامعه گام نهد، سر و کارش با خانه و اهل خانه، به ویژه والدین است. هرآنچه در این محیط پیش چشم کودک می گذرد، در شکل دادن اخلاق و روحیات او تأثیر می گذارد. از این رو، پاک سازی محیط خانه از بدآموزی های رفتاری و اخلاقی و ارائه الگوهای شایسته، از مسئولیت های جدی والدین شمرده می شود. افزون بر محیط خانه، مسئولیت پدر و مادر در کنترل معاشرت های اجتماعی فرزندان در خارج از خانه نیز اهمیت بسیاری دارد.

  7. یاد من باشد از فردا صبح
    جور دیگر باشم
    بد نگویم به هوا، آب ، زمین
    مهربان باشم، با مردم شهر
    و فراموش کنم، هر چه گذشت
    خانه ی دل، بتکانم ازغم
    و به دستمالی، از جنس گذشت
    بزدایم دیگر،تار کدورت، از دل
    مشت را باز کنم، تا که دستی گردد
    و به لبخندی خوش
    دست در دست زمان بگذارم
    یاد من باشد فردا دم صبح
    به نسیم از سر صدق، سلامی بدهم
    و به انگشت نخی خواهم بست
    تا فراموش، نگردد فردا
    زندگی شیرین است، زندگی باید کرد
    گرچه دیر است ولی
    کاسه ای آب به پشت سر لبخند بریزم ،شاید
    به سلامت ز سفر برگردد
    بذر امید بکارم، در دل
    لحظه را در یابم
    من به بازار محبت بروم فردا صبح
    مهربانی خودم، عرضه کنم
    یک بغل عشق از آنجا بخرم
    سهراب سپهری

  8. سلام خانم دكتر سپهري با سپاس از ديدگاه ارزشمندتان به عقيده من بايد با آدم های نامهربان مهربان باشیم، آنها بیش تر از هر کسی به مهربانی نیازمندند!شايد نامهرباني ها اون ها را عقده اي كرده !!!

    افرادی را در زندگی تان نگاه داریم که واقعاً دوست مان دارند، به ما انگیزه می دهند، تشویق من می کنند، آرزوی پیشرفت و موفقیت مان را دارند، الهام بخش مان هستند، ما را بالا می برند، از شادی مان شاد می شوند و باعث شادی مان می شوند!

  9. تقديم به خانم دكتر ومهرباناني كه ديدگاه نوشته اند
    روز مبادا
    وقتی تو نیستی
    نه هست‌های ما
    چونان كه بایدند
    نه باید ها…
    مثل همیشه آخر حرفم
    و حرف آخرم را
    با بغض می‌خورم
    عمری است
    لبخند‌های لاغر خود را
    در دل ذخیره می‌كنم:
    باشد برای روز مبادا!
    اما
    در صفحه‌های تقویم
    روزی به نام روز مبادا نیست
    آن روز هر چه باشد
    روزی شبیه دیروز
    روزی شبیه فردا
    روزی درست مثل همین روزهای ماست
    اما كسی چه می‌داند؟
    شاید
    امروز نیز روز مبادا باشد!
    وقتی تو نیستی
    نه هست‌های ما
    چونانكه بایدند
    نه باید ها…
    هر روز بی‌تو
    روز مبادا است!

  10. سلام خانم دکتر ، دلم میخواد اگر دوباره این خانم جوان رو میبینید سلام مرا به او برسونید . کسی که با تمام مشکلات زندگی وکودک وشوهرش رو دوست داره وبرای زندگی دو نفر دیگر ارزش قائل باشه شایان تقدیر است .
    اگر خانمی با مردی با درامد خوب ،سالم وخوش اخلاق و….زندگی کند خیلی هنر نکرده ، زندگی به شکل افرادی مثل این خانم که با ایثار وگذشت زندگی خود وخانواده را میسازند هنر است . حیف که کسی قدرشان رو نمیدونه .

پاسخ دادن به محمدرضا لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا