یوسف بذرافکن|
مراسم سیزده بدر در داریون نسبت به قبل تفاوت کرده است .
در گذشته مردم در ایام نوروز و بویژه سیزده بدر در خیابان درختی با طناب ،تاب درست می کردند و به تاب بازی می پرداختند و همراه آن اشعاری می خواندند.
زنان هم دست های خود را در هم می کردند و به شکل دایره می چرخیدند و حرکات موزنی را انجام می دادند و همراه آن اشعاری را می خواندند صدای زن ها و دختر های با صدای گنجشک ها در هم می آمیخت و فضای شاد را بوجود می آورد . مردم درسیزده نوروز به مسافت های طولانی نمی رفتند البته هیچکس در منزل نمی ماند و اعتقاد داشتند ماندن در منزل در سیزده فروردین نحس است .
مردم در قدیم بیشتر به دامنه های کوه داریون و له فراخ می رفتند عده ای هم به خالد آباد می رفتند بعضی هم غذای سیزده در طبیعت درست می کردند ،چای را روی بوته و خارو خاشاک ها دم می کردند . بازی های محلی مانند هفت سنگ ، زد و رو ، یه قل دو قل ، درنه بازی از سرگرمی ها ی مراسم سیزده بدر بود . زنان هم به چیدن بابونه ، سیرموک ، بوخ بنچه و خسک مشغول می شدند ، عصر ها هم آش دوغ می پختند امامردها به کندن کنگر و جمع کردن دنبل می پرداختند با غروب آفتاب مراسم سیزده بدر تمام می شد ،اما امروزمردم به مسافت های طو لانی تر و چند روزه می روند ، گروهی به جنگل خرامه و جاهای خوش آب و هوا ی کشور می روند .
از بازی های محلی دیگر خبری نیست ، کهن سال ها تنها در خانه رها می شوند . منطقه خالد آباد ، گوشه گرگی ، سقلات ، او کلو، اوزیخون ، امام زاده ابراهیم (ع) ، جنگل مهر آباد و تنگاب ،باغ های دریمه وفاتحی ، کوه گشنکان و گدوان ، مزارع سرسبز دشت داریون از نقاطی است که مردم مراسم سیزده بدر خود را در آنجا سپری می کنند .
شیوید پلو و باقله پلو از غدای مورد علاقه مردم در سیزده بدر است . خورن دوغ و ماست و سالادهای محلی ، کاهو و ترشی از خوردنی های مردم در این روز است . چیدن دنبل و کنگر هم از کارهای موردعلاقه مردم است .
