قبرستانی که بوستان شد

یوسف بذرافکن|

قبلا داریون به غیر از قبرستان فعلی که در کنار امام زاده ابراهیم (ع) واقع شده ، قبرستان های قدیمی وجود داشت .

قبل از آنکه ساخت وساز های فعلی انجام بگیرد و داریون به شهر تبدیل شود قبرهای در زمین هاو ساختمان های نیمه مخروبه روبری « درمانگاه شبانه روزی » فعلی وجود داشت .

تعدادی قبر ها در قهوخانه قدیمی و جنب آن قرار داشت . کودک که بودم می ترسیم از کنار آنها عبور کنم. در دوره نوجوانی کمی جراتم بیشتر شده بود از کنار این قبرها که جنب جوی آب پاریاب واقع شده بود عبور می کردم . اما علاوه براین قبرهای قدیمی تر ، در کنار باغ مرحوم صفا بذرافکن و مرحوم شکراله کشوری یک قبرستان کوچک واقع شده بود . این قبرستان در کنار غسالخانه قدیمی و کاه گلی قرار گرفته بود .

قبر های این قبرستان اکثرا جدید و سیمانی بودند و سنگ های ترو تمیزی داشتند . قبرهای این قبرستان ترسناک نبود ! البته من با چشم خودم ندیدم که در آنجا کسی را دفن کنند چون اموات داریونی در همان غسالخانه قدیمی غسل داده می شدند و با تابوت های چوبی به قبرستان کنار امامزاده ابراهیم (ع) انتقال می دادند.

اما غسالخانه این قبرستان واقعا ترسناک بود . آب این غسالخانه از جوی آب پاریاب تامین می شد . بعدا ساختمان فعلی نمایندگی اداره آموزش و پرورش در جلو این قبرستان ساخته شد . وقتی داریون به شهر تبدیل شد، شهرداری این قبرستان را به بوستان تبدیل کرد ! این بوستان بنام « بوستان فرهنگیان » نامگذاری شده است .