سهیل شمس|
دا قوت و اجرتان با مولا….
نفس کار، پسندیده است و از سنت های هم مذهبی و هم ملی. است.
بگذارید این طور شروع کنم، گاهی وقت ها در خانه امان را می زنند. فلانی است با یک نان گرم تعارفی. گاهی هم آشی، شله زردی، گوشت نذری و این جور چیزها. این یک رسم بسیار پسندیده است.
کمک به نیازمندان، حالا به هر بهانه ای، بالاخره به اندازه ی خودش مشکل گشاست ( مشکل اصلی را باید ریشه ای، مسئولین ذی ربط و یا خیرینی که دست و بالاشان باز است و سرشان هم درد می کند برای کار خیری که در آن حاجت هیچ استخاره نیست، با راه کارهای عملی مانند کاریابی، وام قرض الحسنه و بیمه و مستمری و تسهیل امر ازدواج و تهیه جهیزیه و …حل کنند که مهم ترین آن همان ایجاد اشتغال است ! ).
افزون بر این، احیای چنین سنت هایی هم بین اهالی محل، چه نیازمند و چه غیر نیازمند ، زیبا و پسندیده است و بالا بودن سطح فرهنگ آن جامعه را می رساند. وقتی چیزی بین همه نوزیع می شود، خب به نیازمندی که حالا یا خودش نمی خواهد شناخته شود یا ما نمی خواهیم و یا اصلا از حال و روزش بی اطلاعیم هم می رسد. یک نیازمند هم بین آن ها باشد، ارزشی دارد فوق تصور که اجرش فقط با بی نیاز مطلق است و بس.
… و این همه، بهانه ای بود بر سه حرف قابل تامل :
۱- دست مریزاد گفتن به خیرین عزیزی که دست به چنین عمل پسندیده ای زده اند؛ تا آن جا که من به یاد دارم از قدیم الایام، این رسم خداپسندانه و نیکو بین اهالی داریون، به خصوص در ایام و مناسبت های ویژه مثل ماه رمضان و محرم، رواج داشته و هم چنان دارد. احسنت و مرحبا بر چنین مردمی با چنین فرهنگی.
۲- صحه گذاشتن بر دیدگاه “کاربر” :
یک بار دیگر دیدگاهش را بخوانید: « توزیع نان و عکس گرفتن ، کار پسندیده ای نیست . علی علیه السلام مخفیانه و ناشناس نان و خرما توزیع می کرد و تا هنگام شهادت کسی اورا نمی شناخت . »
انصافا حرف درستی است. حرف کاربر، نکوهشِ عمل نیست، شیوه ی اجرای عمل هست. البته آن روی سکه ای هم هست. اگر این عمل خداپسندانه عام باشد و مهر ” بی بضاعت ” بر آن نخورد و یا خاص باشد و مخفیانه به گونه ای که نه بی بضاعت شناخته شود و نه خیر، انجام شود و پشت بندش برای تشویق و ترغیب دیگران به ادامه ی راه و یا با نیت زنده نگه داشتن و فراموش نشدن چنین رسم و رسوم هایی، گزارش و اطلاع رسانی شود، باز خالی از اشکال است و دست مریزاد دارد.
از این به تصویر کشیدن ها را در ماه های رمضان و محرم و …، زیاد در این فضای مجازی دیده ایم؛ ولی چون عام بوده است و احیای رسم و رسوم، و واژه ی ” بی بضاعت” را به یدک نمی کشیده، نه تنها خالی از اشکال که زیبا و به جا هم بوده است.
اما، ببینید و قضاوت کنید:
بینی بین الله لازم بود کوچه و در منازل که توی محله ای کوچک که همه همدیگر را می شناسند ، تابلو است به تصویر کشیده شود و در ِفلان منزل و چهره ی توزیع کنندگانی که قطعا نیتشان خیر است و دستشان هم درد نکند، با این وضوح نشان داده شود ! خودتان قضاوت کنید !
۳- تشویقِ نوجوانی پویا و پایا که هر از گاه، با گزارش و مطلب زیبایی، مسئولیت خطیر ما را گوشزد می کند.
سنّت های الهی و پسندیده را آن گونه که پیشینیان امان پاس می داشتند، پاس داریم.
باقی بقایتان …
