نوشته:علی زارع
متاسفانه رضا به اتفاق همسرش خانم علیزاده و مادر بزرگوارش، در مسیر داریون-شیراز تصادف می کنند و هر سه به دیدار معبود می شتابند.
از اوایل بهار تاکنون چند تصادف خطرناک باعث عزادار شدن چندین خانواده در داریون شده است.
باید فکری دیگر کرد و چاره ای اندیشید.آیا هفته ای است که خانواده ای به دلیل تصادف در این جاده ی پرتردد ،عزادار نشوند؟! در این مسیر باغ ها و ویلاهایی ایجاد شده که به تفریح گاه مردم تبدیل شده است. نفس کار خوب است اما هستند برخی افراد که در این باغ ها به خوردن مشروبات الکلی و مواد مخدر می پردازند و بعد هم پشت رُل خودرو نشسته و رانندگی می کنند.
این عامل یکی از عوامل اصلی تصادفات اخیر است اما عامل دیگر قطعا جاده ای است با نبود استاندارهای لازم!
در آن قسمت جاده که با بلوکهای سیمانی و گارد رینگ مسیر جاده تفکیک و جداسازی شده است، میزان تصادفات بسیار بسیار کم و ناچیز است .اما بیش از نود درصد تصادفات دقیقا از ابتدای خروجی باغ شهری های خالدآباد تا بعد از قبرستان بهشت احمدی صورت می گیرد که جاده هیچ گونه حفاظ و استانداردی ندارد. باید از این حوادث درس گرفت و چاره ای توسط مسولان اندیشیده شود تا شاهد این صحنه های دلخراش نباشیم.
به هر روی این مصبت وارده را به تمامی مردم داریون و خانواده محترم قربانی،زارع و علیزاده تسلیت عرض می نمایم. مصیبتی بس عظیم بود که قلب همه ما را به درد آورد. خدا به بازماندگانشان صبر دهد.
با سلام و عرض خداقوت
روح رفتگان شاد.
متأسفانه مردم منطقه روحیه مطالبه گری ندارند. اگر به صورت جدی از استاندار و مسئولین اداره راه بهسازی و رفع موارد نالمین جاده شیراز – داریون و بالعکس را مطالبه می کردیم، قطعاً جواب می داد.
همین دختر خانم دانشجو که در جاده فوت کرد و پدرش لحظه تصادف و برخورد با نیوجرسی کنار جاده را بازسازی کرد، آمدند و هر هرچند ناقص جاده را علامت گذاری کردند.
باید پیگیری، پیگیری، پیگیری و مطالبه گری نمود حتماً جواب می دهد.