نوشته های شبانه یک داریونی/آخرش، عیسی درویشی مرا به كشتن مي دهد!
نوشته چهاردهم:عیسی درویشی این فرهنگی بازنشسته از نویسندگان فعال سایت داریون نماست که به حضورش در تحریریه داریون نما افتخار می کنیم.او مطالبش را به شیوه جالبی تحویل ما می دهد.
هرچند سایت داریون نما به مانند سایر پایگاه های اینترنتی کشور تنها مطالبی که تایپ شده باشند را می پذیرد و از پذیرفتن مطالب دست نویس خودداری می کند اما حساب عیسی درویشی و امثال او جداست و احترامشان هم واجب. از این عزیزان حتی اگر مطالبشان را بر روی برگه جریمه ماشینشان هم بنویسند قبول می کنیم!
برسیم به اصل مطلب امروز که همان نحوه دریافت مطالب از عیسی درویشی است.او این سالهای بازنشستگی را با تاکسی می گذراند.درویشی در خط(باسکول نادر-میدان معلم )کار می کند. دفتر کار من هم در بین همین مسیر و نبش خیابان فلاحی است. درویشی از باسکول نادر مسافر سوار می کند و یکی دو دقیقه مانده به خیابان فلاحی به من زنگ می زند که فلانی بدو بیا که مسافر دارم و مسافرها هم عجله دارند. من هم باید دوان دوان عرض بولوار زرهی که شلوغ هم هست را طی کنم. هرچه هم به او می گویم پدربیامرز لااقل 5 دقیقه قبل از رسیدن به خیابان فلاحی زنگ بزن تا من مجبور نباشم با عجله بیایم به خرجش نمی رود که نمی رود.
باور کنید تا حالا به خاطر همين عجله ها چند بار نزدیک بوده ماشین مرا بزند که شانس یارم بوده!
این مطلب را نوشتم که اگر روزی،روزگاری خبرکشته شدن مرا شنیدید عاملش را بشناسید و هرکاری خواستید به خونخواهی من با او انجام دهید!
به خاط همين كار مطبوعاتي و رسانه جزو كارهاي سخت و زيان اور به حساب مي آيد!
سلام آقا مواظب باشيد. ما اينجا توي غربت تنها داريون نما رو به عنوان همدم داريم و البته خدا كه بالاتر از همه چيه.
واقعا که خوب میگذاشتی یه وقته دیگه خیلی واجب بود یه کمی هم به فکر خودت باش این قدر مردمی بودن هم دیگه نوبر داداش.