فرهنگ مردم داریون / قسمت یکصد و یازدهم: ادامه آداب و رسوم محلی و ملی داریون
به کوشش: جلیل زارع
• زیارت شاهزاده ابراهیم
شاهزاده ابراهیم یا “پیربنو” نزدیک ترین امامزاده ای بود که مورد زیارت قرار می گرفت و بسیاری از مردم فاصله ی چهار – پنج کیلومتری تا آن جا را پیاده طی می کردند.
• نیمه ی شعبان
روز میلاد امام زمان (عج) از خجسته ترین روزهای سال به شمار می رفت و با حرکت خود جوش مردمی چنین روزی گرامی داشته می شد. جشن نیمه ی شعبان بزرگ ترین جشن مذهبی بود. در این روز تقریبا همه ی شیعیان به نوعی در گرامیداشت تولد حضرت صاحب الزمان (عج) تلاش می کردند و شادی خود را نشان می دادند. علاوه بر دو مسجدی که وجود داشت و با پارچه های رنگی و قالیچه ها و پرچم ها زینت می شد، بیش تر کوچه ها و دکان ها، دکانداران با آب و جاروب کردن جلوی مغازه و فرش کردن سکوی کنار دکان خود حال و هوای دیگری به این روز می دادند. برخی آب شربت درست می کردند و بر چهارپایه ای یا سکویی می گذاشتند و رهگذران را به شیرین کردن دهان خود دعوت می نمودند. برخی نیز نقل و شیرینی می دادند و سعی می کردند خود را از دوستداران آن حضرت نشان دهند.
شب نیمه ی شعبان و همچنین شب بعد مردم در مسجد پای صحبت روحانیونی می نشستند که از شیراز دعوت شده بودند و درباره ی نشانه های ظهور آن حضرت سخن می گفتند. اخیرا در این مراسم شعر و سرود نیز خوانده می شد.
• برگرفته از کتاب “فرهنگ مردم داریون”، نگارش و پژوهش: جلال بذرافکن
• ادامه دارد … (قسمت بعد: مردم و دفاع مقدس)
