این داریونی می توانست خواننده مطرحی باشد اما…

صدای او را اولین بار محرم سالها پیش در در هیات قاسم ابن الحسن مسجد امام محمد تقی علیه السلام داریون شنیدم. آن شب او برای اولین بار آنجا نوحه می خواند و همه را با صدای خوبش شگفت زده کرد.

او از صدای بسیار خوبی برخوردار است و در صورتی که شرایط برایش فراهم بود می توانست-و هنوز هم می تواند- به یک خواننده درجه یک در موسیقی سنتی تبدیل شود.

سالها پیش –حدود 20 سال – به او پیشنهاد دادم در کلاس های موسیقی استاد رضوی سروستانی شرکت کند. تشویقش کردم. او این کار را کرد اما شاید شرایط رفت و آمد بین شیراز و داریون و دغدغه های امرار معاش باعث شد تا اتابکی نتواند در ادامه آن کلاس ها شرکت کند.

این روزها او در مغازه تعمیر لوازم خانگی خود، در گوشه ای از داریون مشغول است. اما حسرت استعداد نابش-مثل خیلی از استعدادهای ناب داریون که به دلیل کمبود امکانات سوختند- همواره آزارم می دهد…