دو پیشنهاد برای داریون/پویش هر خانواده داریونی یک درخت/طرحی برای تبدیل خالدآباد به منطقه گردشگری

این دو پیشنهاد را آقای شهرام کرمی برای داریون نما ارسال کرده که با قلم خودش منتشر می شود.

1-پویش هر خانواده داریونی یک درخت

من یه پیشنهاد داشتم البته نمی دونم شاید خودتون هم به این موضوع پرداخته باشید . خواستم به مناسبت هفته درختکاری مطلبی راجب درختکاری وفضای سبز شهر داریون و همچنین در بحث کلان تر منابع طبیعی اطراف داریون بپردازید .البته این یه پیشنهاد هست ودر نهایت هر جور خودتون سلاح می دونید . حقیقت من به عنوان یه داریونی که از بچگی هم تو داریون بزرگ شدم دلم می خواد پیشرفت داریون رو ببینم . هر شهری که پیشرفت کرده حتمامردم اونجا تعصب وغیرت روی شهر خود داشته اند وهرکسی هم خودش رو مسئول دونسته که باعث پیشرفت شده . به طور کلی عرض می کنم
۱.بحث درختکاری داخل شهر داریون که چون منطقه ما به عنوان منطقه کشاورزی شناخته میشه در استان واقعا در خور و شان داریون نیست این مقدار از فضای درختکاری شده در کوی برزن وخیابان های داریون .

به طور مثال همین خیابان شریعتی که قبلا تا جایی که من یاد میدم قبل از تخریب به خیابان درختی معروف بود که جوی خالد آباد از زیر درختان اون عبور می کرد ودر عکس های قدیمی داریون که از بالا گرفته شده هم درختان این خیابان کاملا مشخص هست و چیزی شبیه خیابان ولیعصر تهران بوده . از زمانی که شهرداری به داریون داده شد شهرداری هم هر سال ۱۵اسفند در خیابان های اصلی درخت کاشته است ونمی توان زحمات آنها رو نادیده گرفت ولی من خودم چون پیگیر بودم ودلسوز این قضیه بودم شاهد بودم که فقط درخت کاشته میشد ولی نگه داری به اون صورت انجام نمی گرفت . چرا به دو دلیل یک مشکلات فرهنگی که ما مردم مقصر بودیم و در این راستا بی تفاوت بودیم و مشکل اصلی تردد دام در خیابان ها و کوچه ها وبی مسئولیتی چوپان ها که مانع دام خود نمی شدند که من بار ها این قضیه رو به چشم خودم دیدم . راه حل کار این بود که برای نهال های کاشته شده که هزینه شده بود حصار یا محافظ گذاشته می شد تا وقتی که مقداری مستحکم شود ولی هیچ کس دلش نسوخته نه مردم ونه چوپان ونه مسئولین .

اگر شما یکی از خبر نگاران داریون نما رو بفرستین واز پیاده رو های خیابان های داریون از بلوار امام خمینی تا بلوار کشاورز وخیابان شریعتی .حسابی و… تا تمام کوچه ها رو فیلم وعکس بگیرن متوجه می شوید که چقدر فضای خالی وجود دارد که می شود درخت کاشته شود .پیشنهاد من این هست که هر خانواده داریونی یک درخت جلو درب خانه خود بزند و از آن نگه داری کند .یا هر مغازه دار جلو مغازه خود یک درخت بکارد .

البته بعضی از مغازه دار ها هم به خاطر دیده شدن مغازه خود راضی به قطع درخت شده اند واین اتفاق هم افتاده است و اینجاست که شهرداری داریون باید درخت ها رو پلاک گذاری کند و شناسنامه دار کند تا بتواند فضای سبز داریون رو مورد کنترل قرار دهد . شهرداری می تواند با ایجاد پویش هر خانواده داریونی یک درخت به این طرح کمک کند شهرداری زحمت بکشد نهال تهیه کند و در اختیار خانواده ها قرار دهد و تا جایی که ممکن باشد به خاطر بعد مالی از خانواده ها پول نهال رو بگیره . پول یه دونه نهال اینقدر سنگین نیست که بخواد به کسی فشار بیاره از امروز ۱۵اسفند تا پایان فصل بهار برا این طرح وقت هست . با این چشم انداز می توان ظرف چند سال داریون رو به یک شهر سبز تبدیل کرد ولی به شرط همکاری مردم ومسئولین و تبلیغاتی که می توان در این زمینه داشت .

2-خالد آباد را می توان منطقه گردشگری کرد

راجب منابع طبیعی داریون که می توان چند قسمت نام برد
۱.دشت های کشاورزی کوه گدوان
۲. تنگ در ویا خالد آباد
۳.کوه های اطراف داریون
یادم هست یه زمانی هر جای خالد آباد در فصل بهار برا دنبل و گنگر وبقیه گیاه های طبیعی مردم می خواستن می رفتن . ولی امروز همه جا رو گرفته اند در قسمت ورودی تنگ در از سمت داریون حتی روی کوه ها رو هم گرفته اند و عدم وجود اداره محیط زیست و یا منابع طبیعی داریون باعث به وجود اومدن زمین خواری در منابع طبیعی داریون شده . تنگ در داریون می شد تبدیل شود به یک نقطه گردشگری در شهرستان شیراز با اون طبیعت بکر کوه سه قلات ولی متاستافانه سال ها محل زباله های شهرداری شده بود . پای چشمه خالد آباد شما یه دونه درخت نمی بینید .باز همون مشکلی که در فضای سبز داریون توضیح دادم اینجا هم وجود داشت . عبور دام اجازه رشد درخت های کاشته شده در این محل نمی داد . چون درخت ها فقط کاشته می شدن ولی نگه داری نه . اگر مردم وشهرداری پای کار بیایند من طرحی دارم که می توانیم با هزینه کم تنگ در داریون یا همان چشمه تنگ در رو به منطقه گردشگری بکر برا کل مردم فارس تبدیل کنیم . تحقیقاتی راجب درختانی که آب کم می خواهند انجام داده ام . واقعا وجود یک نقطه گردشگری طبیعی برا منطقه ما خالی هست حالا که خداوند این نعمت زیبای خالد آباد رو به ما داده است رو باید غنیمت شماریم و در بهبود اون تلاش کنیم و یا حداقل اجازه پیشروی زمین خواران رو ندهیم چون اگر کسی نظارت نکند تا چند ساله دیگه تا پای خود چشمه هم شخصی می شود واجازه تردد به کسی نخواهند داد .