نامه‌رسان امید…

در روزگاری نه‌چندان دور، وقتی نه موبایلی بود و نه اینترنتی، «آقای نعمت‌الله رویین‌تن» پیام‌آور عشق و ارتباط بود.

او با دستان خود، نامه‌های دل‌تنگی و مهر را برایمان می آورد و حلقه وصل دل‌هایی بود که فاصله میانشان زیاد اما محبتشان عمیق بود.

امروز اما در ۸۶ سالگی، همان مرد مهربان هنوز «نامه‌رسان» است؛ فقط ابزارش عوض شده. دیگر کیف پست بر دوش ندارد، بلکه با تلفن همراهش پیام امید می‌فرستد، لبخند پخش می‌کند و یادمان می‌اندازد که زندگی حتی در دوران کهنسالی هم می‌تواند سرشار از انگیزه و معنا باشد.

او به ما می‌آموزد که پیر شدن، خاموش شدن نیست بلکه فرصتی است برای روشن‌تر زیستن. هر صبح که پیام امیدش می‌رسد، گویی نسیمی از روزهای ناب انسانیت در فضای دیجیتال امروز می‌وزد.

در دنیایی که بسیاری در جوانی خسته و بی‌انگیزه‌اند، آقای رویین‌تن در ۸۶ سالگی درس زنده‌ امید است.
برای او و همه کهنسالان داریونی که هنوز چراغ محبت را روشن نگه داشته‌اند، درود و آرزوی تندرستی داریم.