داریونی های موفق/دکتر مجتبی ظهرابی مردی که از دل رنج،امید ساخت

دنیا واقعاً کوچک است، اما گاهی این کوچکی برای تکرار دیدارها نیست، بلکه برای یادآوری بزرگی انسان‌هاست. دیدار دوباره‌ دکتر مجتبی ظهرابی پس از سال‌ها، یکی از همان لحظه‌ها بود که زمان و فاصله را بی‌معنا می‌کند.

او روزی چترباز بود، مردی از آسمان، و هنوز هم هست. فقط حالا آسمانش درون خودش است. حادثه‌ای جسمش را محدود کرد اما روحش را نه. برخلاف بسیاری که از حادثه، توقف می‌سازند، مجتبی مسیر تازه‌ای برای پرواز پیدا کرد؛ از حرکت روی زمین تا اوج گرفتن در روان انسان‌ها. ادامه تحصیل داد، مشاور شد، پژوهشگر شد، و حالا الهام‌بخش بسیاری است که شاید سالم‌ترند اما امیدشان زمین‌گیر شده.

وقتی او را دیدم لبخندش همان بود. آرام، متین، و در عین حال پر از نوری که از درون می‌تابد. به خودم گفتم:
بعضی وقت ها خدا بعضی آدم‌ها را می‌فرستد تا یادمان بیندازند که زندگی را هنوز می‌شود ادامه داد… حتی با دو عصا، حتی با زخم، حتی بعد از سقوط.