نوشته های شبانه یک داریونی/معلمی که به “زنگ ورزش” شخصیت داد

نوشته بيست و يكم:مدرسه راهنمایی هاتف اصفهانی داریون جایی بود که ما در آن دوران راهنمایی خود را گذراندیم.

یاد ساختمان قدیمی این مدرسه و درخت کاج هایش بخیر….

این یک نکته مشخص است که زنگ ورزش در مدارس همیشه با کمبود معلم متخصص ورزش روبرو بوده و هست.

زنگ ورزش ها را معمولا از سر ناچاری دبیرانی بر می داشتند که هیچ تخصصی در این زمینه نداشتند و البته به نوعی زنگ تفریح هم بود چون هیچ حرکت و آموزش خاصی در زمینه ورزش انجام نمی شد.

مجید نورایی پور اما وقتی معلم ورزش ما شد رونقی دیگر به زنگ ورزش مدرسه ما داد و به نوعی ورزش مدرسه راهنمایی هاتف اصفهانی داریون را احیا کرد.

یادم می آید در زمان آقای نورایی پور تیم بسکتبال مدرسه هاتف در مسابقات ناحیه موفق به کسب مقام شد و تیم فوتبالمان هم تا مراحل نهایی مسابقات ناحیه پیش رفت.حتی تیم تنیس روی میز مدرسه هم در مسابقات ناحیه درخشش خیره کننده ای داشت.

مجید نورایی پور به “زنگ ورزش” مدرسه ما رونق زیادی بخشید. همه باید منظم و قانونمند، لباس ورزشی به تن آماده می شدیم و به صورت علمی نرمش های مختلفی انجام می دادیم که تا آن زمان انجام نداده بودیم.

 خلاصه اینکه مجید نورایی پور تحولی در ورزش مدرسه هاتف اصفهانی ایجاد کرد.

البته او سالها قبل تر نیز در داریون معلم بود. به نوعی معلم معلمان ما نیز بود. مثلا آقای نورایی پور معلم فرهنگیانی چون یوسف بذرافکن نیز بوده است.

مجید نورایی پور اکنون استاد دانشگاه است. او البته معاون فدراسیون شمشیربازی جمهوری اسلامی ایران و همچنین رییس هیات گلبال استان فارس نیز هست.

خوشبختانه به دلیل شرایط کار رسانه ای ام، همچنان افتخار دیدار با او را دارم. چند روز پیش که او افتخار داد و به دفتر کارم آمد خاطرات گذشته در ذهنم مرور شد.

مجید نورایی پور اما همچنان علاقمند به ورزش مشغول خدمت به جوانان ورزشکار استان است. برای او آرزوی موفقیت می کنیم.