بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم/ برای یوسف بذرافکن، در آستانه خداحافظی از کانون وحدت داریون

یوسف بذرافکن را سالهاست که می شناسم. از سال اول راهنمایی مدرسه هاتف اصفهانی سابق؛ آن سالها من دانش آموز کلاس” اول پنج” بودم و یوسف بذرافکن هم معلم پرورشی ما بود.
بیشتر از 20 سال پیش، آن روزگار من نوجوان دانش آموزی بودم و یوسف بذرافکن یک معلم جوان.
نمی دانم شاید اشتباه می کنم اما طی این سالها یک تفاوت عمده او را باسایر همکارانش حس کرده ام.
از نظر من، یوسف بذرافکن چه، بیش از 20 سال پیش که مربی پرورشی ما بود و چه حالا که در آستانه بازنشستگی قرار دارد از نظر تکاپو،دلسوزی وانجام فعالیت های فرهنگی هیچ تغییری نکرده و بی انگیزه نشده است.

این نکته را هم بگویم بد نیست که حقیر در برخی مسایل با او اختلاف نظر دارم همانگونه که در برخی مسایل دیگر با او هم عقیده ام.
اما فکر می کنم چربش”هم عقیده بودن” در ما دو نفر بیشتر باشد.این را گفتم که مواضع خود را در قبال او روشن کرده باشم و بگویم این گونه نیست که با هر نظر این عزیز موافق باشم. اما می خواهم بگویم نکات مثبتش چربش زیادی بر منفی هایش دارد و اصلا انسانها که معصوم نیستند و عاری از خطا و اشتباه.
یوسف بذرافکن هم مانند هر انسان دیگری حق اشتباه کردن دارد اما همانگونه که گفتم کفه ترازوی کارهای مثبت و خوبش سنگینی می کند.
از بحث اصلی دور نشویم قرار است پنج شنبه16 شهریورماه 91 پس از سالها فعالیت فرهنگی، یوسف بذرافکن در مراسم اختتاميه فعاليت هاي تابستاني كانون وحدت آموزش و پرورش داريون از اين كانون خداحافظی کند و سالهای آخر بازنشستگی را در کنار دانش آموزان و در محیط مدرسه بگذراند.
به شخصه اعتقاد دارم یوسف بذرافکن هرآنچه در توان داشت برای این کانون گذاشت. او البته هرآنچه در توان داشته برای فرهنگ داریون هم گذاشته و می گذارد.
این را هم می دانم که کسی چون او و امثال او که کار فرهنگی انجام می دهند کمتر دیده می شوند و اصولا این روزها دغدغه نان نمی گذارد کسی به فکرانجام فعالیتهای فرهنگی باشد.
اعتقاد دارم کسانی مانند یوسف بذرافکن،علیرضا کشاورز،بهرام هوشیار،مصطفی بذرافکن و حتی شهاب رویین تن را باید طلا گرفت و این حرفی به گزاف نیست که نیست.
ما که گشتیم نبود شما هم اگر زحمتی نیست بگردید ببینید در همین داریون خودمان چند نفر یافت می شوند که اضافه بر کار خود کار فرهنگی بی چشم داشت انجام دهند.یوسف بذرافکن از همین دسته کمیاب و بلکه نایاب است.
برای این معلم همیشگی هرجا که هست آرزوی موفقیت می کنم و می دانم که همچنان با انگیزه کارهای فرهنگی اش را انجام خواهد داد.
مدیر سایت داریون نما