محمد سعید معزالدین|
اكنون گاه نويد سپري شدن زمستان سرد و سياه جاهليت در رسيده است و طبيعت خشك و بي روح جزيرة العرب در انتظار سرسبزي ربيع لحظه شماري مي كند. آبشار زلال نبوت برسرزمين دل هاي عطشناك و تفتيده ، جان مي بخشد و كويري كه در باور خود به جز خار و خاشاك نديده است ، اينك خرمي و تازگي و ترنم آواي فرشتگان را تجربه مي كند.
او مي آيد و با آمدنش ، شعر بشريت شعور مي يابد و آسمان هستي به يك باره به نور مي نشيند. زندگي با آمدن او حياتي ديگر و دوباره مي يابد و جان هاي خسته و آواره با نغمه ي دلنشين شعار توحيد و وحدت به سرمنزل مقصود فراخوانده مي شوند تا در افق تابناك يگانگي آرام و قرار گيرند.
حبيبي مي آيد كه طبيب دل است و ساقي صهباي وجود … و چه مي گويم هستي طفيل هستي او : لولاك لما خلقت الافلاك ! محمد(ص) مي آيد و عطر دل انگيز گلواژه هاي كلام او ملك و ملكوت را به رايحه ي توحيد كلمه و كلمه ي توحيد معطر مي سازد. … آري هنوز هم فرمان مطاع او مسلمانان را به ميثاق اخوت دعوت مي كند و بشريت را به همزيستي مسالمت آميز فرا مي خواند، و در اين فصل وصل آفرين بيش از هر زمان … ! ايام خجسته ي نخستين بهار ( ربيع الاول) نقطه ي عطف هستي و رمز و راز همبستگي است … كه او شمع جمع آفرينش است.
سالگشت ميلاد مسعود پيامبر اكرم(ص) و فرخنده زاد روز امام جعفر صادق (ع) را تبريك و شادباش مي گوييم و در استقبال طلوع بدر سيماي درخشان پيامبر رحمت از ثنيات الوداع هستي توفيق همگان را در همدلي و تفاهم در راه تحكيم پايه هاي وحدت و اقتدا به سيره ي گرانسنگ نبوي و علوي از خداوند متعال مسالت مي نماييم.
نوشته استاد سعید معزالدین بسیار زیبا و پرمحتواست.
باسلام و تشکر از استاد سعید معزالدین….به نظر من، پسندیده است از همه ی مناسبت ها مطلبی داشته باشیم.
اللهم صل علی محمد و آل محمد