“هر روز روز خداست/با فرشتگا ن يا شيطان”

بهرام کرمدار|

چند روزي بود كه دوباره به دامان خدا بازگشته بود،عطش زيادي براي خدايي شدن پيدا كرده بود.

هر روز عصر به سراغ پارساي شهر خود مي رفت و هر روز چيزي در مورد آئين عشق از او مي پرسيد و جرعه اي آب مي نوشيد.يك روز پارسا به او گفت مي داني براي آنكه راه آسمان را گم نكنيم چه خون دل ها خورده شد و خون چه پيامبران و جا نشينا ني بر زمين ريخته شده؟

داستان ها را يك به يك گفت، از طوفان نوح ،از مبارزه داوود،از شهادت يحيي،از تلاش هاي سليمان از مبارزه نا برابر يك نفر به صدها نفر،از اسارت خانواده بندگان خوب خدا (واقعه عاشورا)….

او گفت آن مبارزه هاي تا ريخي در روزهايي رخ داد كه روز خدا نا ميده مي شوند.

جوان پرسيد: اكنون كه ديگر آن مبارزه ها وجود ندارد، پس ما نمي توانيم كاري براي آئين آسمان كنيم يعني ما دير رسيده ايم؟! آن ها كه در آن زمان بوده اند منفعت برده اند و ما ديگر نمي توانيم از مبارزه در راه خدا سهمي و سودي ببريم؟!

پاسخ شنيد: هر روز روز خدا است و همه جا دشت مبارزه براي خدا.

هر روز در درون تو جدا لي است بين تاريكي و روشنا يي و تو مي تواني سياهي را برگزيني يا سپيدي را.

همه جا ميدان مبارزه است.

همه جا عرصه امتحان و انتخاب است.

در خانه ات! خيا بان! محل كار! پشت ميز دانشگاه! ايستگاه اتوبوس! پارك محله تان! همه جا! همه جا! همه جا ميدان مبارزه است و همه روز، روز خدا

هر روز كه برمي خيزي مي تواني ا نتخاب كني،درسپاهيان آسمان و همراه فرشتگان باشي يا در خيل شيطا ن،تصميم با توست كه مبارز راه نور باشي يا رهرو كوره راه ظلمت!

هرروزتان خدايي باد ….