فرهنگ مردم داریون / قسمت سی و نهم: ادامه نوزادی / نمونه لالایی ها

به کوشش: جلیل زارع

لالا، لالا گل خشخاش / کاکام رفته خدا همپاش
لالا، لالا گل بادُم / کاکام اومد، خدادادُم

لالاییت می‌گویُم تا زنده باشی / غلام حضرت معصومه باشی
غلام حضرت معصومه‌‌ی قم / لالاییت می‌گویُم هر صُب و هر شوم

لالا، لالا چو گل می‌مونه رودُم / کنیز حضرت معصومه بیدُم

لالا، لالا گل اُوشن۱ لالایی / کاکام اومد چیشُم روشن لالایی

لالا، لالا گل غنچه‌ی بهارُم ای لالایی / امید‌ها پُی تو دارُم ای لالایی

لالا، لالا گل زیره / ننت آروم نمی‌گیره

لالالا، لای تو می‌شم / به قربون قد و بالای تو می‌شم

لالالا، لالالا عناب رنگم / بزرگت می‌کنم سی۲ روز تنگم
لالالا، لالالا، بادم باغم / لالالا، لالالا شمع چراغم
لالالا، لالالا تو گل مونی عزیزم / تو اولاد بزرگونی عزیزم

درخت پر گل و باغ امیدم / بزرگت می‌کنم داغت نبینم
بزرگت می‌کنم سی روز پیری / عصا گردی و دسّ مو بگیری
دلم می‌خواد یه ایوون بلندی / ببندم نندی شوخ قشنگی
میون چله و عین زمسّون / بگویم لالای ای بور قندی / لالالا، لالالا

بزرگت می‌کنم یادت کنم مو / علی گویم صدایت می‌کنم مو
علی گفتم، علی ورد زبونم / علی گویم که هیچ وقت در نمونم

لالا لالا بوای مسّی۳ / درم کِردی درو بسّی
سبو دادی به اُو رفتم / سر چشمه به خُو رفتم
دو تا سوار هندستون / مرا بردن به کردستون
گُتُم۴ کردی به آسونی / شیگر دادی خراسونی
دو تا اولاد خدا دادم / دو ماه پاره پدر داره

بیو نندی برو یه راه دوری / که بَبَم۵ بکنه خواب صبوری
بیو نندی برو همبار و همبار۶ / که بَبه‌ی مو نگیره درد بیمار
بیو نندی برو مثل همیشه / دلم نازک شده مثل همیشه

لالاییت می‌گم و خوابت نمی‌آد / بزرگت می‌کنم یادت نمی‌آد
لالایت می‌گویم تا ماه بزنه۷ / الهی دشمنت ماری بزنه

لالالا،لا گل آلو لالایی / میون سیب و زردآلو لالایی
لالا می‌گم به گل می‌گم لالایی / به بَبه‌ی کپُلم می‌گم لالایی

پانوشت:
۱ – آویشن
۲ – برای
۳ – مسیح
۴ – گُت: بزرگ
۵ – بچه ام
۶ – آرام
۷ – برآید

*برگرفته از کتاب “فرهنگ مردم داریون”، پژوهش و نگارش: جلال بذرافکن

ادامه دارد … (قسمت بعد: ادامه‌ی نوزادی | کودکی)