گزارش یک سفر رویایی؛مسافر کوچک داریونی…

سعید ماجدی|

اَللّـهُمَّ ارْزُقْني حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرامِ

همه ی ما در زندگی خاطراتی داریم که خیلی برایمان مهم است ، وما نمی توانیم تاثیراین خاطرات  را به عنوان  بخشی از وجودمان درزندگی نادیده بگیریم . هر چه این خاطرات زیبا و قشنگ تر باشند ماندگاری بیشتری هم دارند  یکی از همین چیزهای خوب و قشنگ که خاطره من از سفر حج است که من اسمش را گذاشتم  مسافر کوچک.

  مادرم می گوید  ،نیت  ما از بردن شما (من و خواهرم )به حج  این بود که این سفر توشه یک عمر خداپرستی و درستکاری  را در ما به وجود بیاورد یا به عبارتی از نظر معنویت مایه داربشویم .

   من از  مراسم بدرقه در فرودگاه موقع رفت وبرگشت و هتل و شهر و خرید کردن و ….چیزی به یاد ندارم ، فقط به مدد فیلم وعکس ها بعضی گوشه ها از سفر زیبا به مکه را به یاد دارم ، اما منظره کعبه را همیشه در خاطرم دارم  وفراموش نمی کنم . هر وقت به کعبه فکر میکنم ویا فیلم وتصویرش را می بینم ،گویی موجی از انرژی  مثبت به سمتم سرازیر می شود .

 در آن سفر بنا به سفارش روحانی کاروان من و خواهرم محرم نشدیم ولی پدرم به نیابت از ما اعمال حج را انجام داده وجالب اینه که فقط من را توی خانواده به اسم حاجی صدا می زنند و من به شوخی میگویم  که فقط اعمال من قبول بوده وشما هنوز هم معطلید !

 می گویند که ما ساعت 2 بعد از نیمه شب به شهر مکه و  بیت الله رسیده بودیم ، همه خسته بودند . با همه ی خستگی ظاهرا ما بچه ها زحمت ، زیادی برای خانواده نداشته ایم و خودمان  فاصله صفا و مروه را دویده و طواف را هم بین مقام  اسماعیل و خانه خدا انجام داده ایم.   گویا برای اهل کاروان  هم  باعث تعجب بوده که ما  بچه ها ،چطور برای خانواده  دست وپا گیر نبوده ایم  .

 مادرم میگوید در کاروان ما را بیشتر با اسم شما بچه ها می شناختند و همه مواظبتان بودند ، حتی نگهبان ومامورین عربستانی وقتی با یکی از شما بودیم برای زیارت حجرالاسود کمک می کردند.

حجرالاسود سنگ سياهی است بيضي شكل كه در ركن شرقي خانه كعبه به دست حضرت ابراهيم(ع) نصب شده. گردش به دور خانه از آنجا منظم شروع مي‌شود. پيش از اسلام نیز داراي احترام بسيار بوده است. براي حفاظت آن، قابي از نقره ساخته‌اند كه به اندازه داخل شدن سر يك نفر باز است.مستحب است هنگامي كه در حال طواف به نزديك حجرالاسود مي‌رسند با اشاره به آن بگويند امانتي به عهده‌ام بود كه آن را ادا كردم و پيماني كه آن را انجام دادم تا تو روز قيامت برآن شاهد باش.

 رفتار  زائران  کشور های دیگر از جمله لبنان واندونزی و پاکستان خیلی خوب بوده  وکمی  به یاد دارم که در ازدحام جمعیت جلوی مسجد النبی بودیم یک لبنانی مرا بالای سرش برد و  چیزی می گفت . ( می گویند گفته السلام وعلیک یا رسول الله) دومین تصویر واضح در ذهن من مربوط به صحرای عرفات است که فقط بلندو کوهستانی  بودن آن  و شتری که سوار شدیم را به یاد می آورم .  البته در سنین بزرگ تر و داشتن تجربه و آگاهي‌ها از واقعيت‌ها  و اصول  به عمق يافتن معانی حج می افزايد و از اين سفر توشه­ای سرشار از آگاهي‌ و ادب و تهذيب نفس برای انسان فراهم  می سازد.

دعا می کنم این سفر معنوی شامل حال تمامی کاربران داریون نما شود.