خوش و بشی با داریون نمایی ها

سلام
مجددا سال نو را به همه شما داریون نمایی ها تبریک می گویم.
من هم حضور خودم رو اعلام می کنم، گاهی اوقات غیبت لازمه…

هنر نوشتن را با بیکاری مقایسه نکنی فرق است زمین تا اسمون کامنت های منو حذف میکنید ولی خوب هوای خبرنگارتون دارید هرچی میگه فورا رو سایت می
اد

سلام داریون نما
خوشحالم که توی عمرم یکبار معتاد شدم اونم معتاد داریون نما تا جون در بدن دارم می نویسم و تا چشم دارم می بینم و تا گوش دارم نظرات دوستان ارجمند رو با دل و جان می شنوم و به آن ها عمل میکنم
داریون نما عاشقتم

سلام

سخت است که حرفت را نفهمند!
سخت تر این است که حرفت را « اشتباهی » هم بفهمند!
حالا می فهمیم…
خدا چه « زجــــــری » میکشد!
وقتی این همه « آدم» حرفش را نفهمیده اند که هیچ
اشتباهی هم فهمیده اند!
دکتر علی شریعتی

فجرهم اسانسوره ناراحت نشوید بره برمیگرده …

سلام
سپیده خانم من اگه جای شما بودم همه این مدال ها را تقدیم میکردم به داریون نما..

سلام استاد عزیز
ممنون از متن زیباتون و ممنون از اینکه با اشتیاق و علاقه مینویسید.. انصافا همین متنهای شماست که به آدم انرژی میده… البته بازم میگم یه بوهایی میاد.. فکر کنم یوی ته دیگ سوختس.. خدا کنه ته دیگ نباشه چون من عاشق ته دیگ هستم! دوست دارم عروسیم بارون بیاد…

با سلام
سال نو را به تمام کاربران عزیز و مدیر محترم سایت داریونما تبریک عرض می نمایم و امیدوارم سالی خوب توام با سلامت وسعادت داشته باشند . مسابقه قشنگی هست ولی جناب استاد زارع این فاکتور را در نظر بگیرید که ارزش کامنت ها یکسان نیست شاید بتوان گفت بعضی از دیدگاه ها به اندازه ده کامنت تاثیر گذار ه ومشخصه که از روی تدبیر وظرافت و نقادی هست .

با سلام بنده مدال برنزم رو تقدیم می کنم به همه ی چهارمی ها پنجمی ها ششمی ها و … امیدوارم در هرکجای این جهان هستند به فکر مدال بنده نباشند چون مدال بنده مجازی است…

دور هفتم مسابقات نفس گیر کامنت سواری :

با نام خدا و درود بر کاربران مسابقات کامنت سواری داریون نما، گزارش دور هفتم از این مسابقات نفس گیر را آغاز می کنیم.

فعلا سپیده با 100 امتیاز جلوتر از همه، هم چنان آذرخش خود را می تازاند و پشت سر او نازنین با 75 امتیاز نفر دوم است. ” دودج، قدمت، فرهنگ، ادب و مذهب” نیز با 49 امتیاز، نفر سوم است.

این در حالی است که تربری و تماشاگر، فقط با اختلاف 2 امتیاز، سعی در رسیدن به دودجی را دارند. باید ببینیم آیا موفق به این کار می شوند ؟

ستاره، هم چنان در حال خوردن دانه های شیرین انار است و اصلا توجهی به مسابقه ندارد. ولی مثل این که دارد اتفاقی می افتد. وای خدای من ! چه می بینم !؟ باور کردنی نیست ! ستاره، با نوش جان کردن آخرین دانه های انار، انرژی فوق العاده ای گرفته است و مثل برق و باد، می تازد.

علی مختاری را پشت سر گذاشت. حالا امتیاز او به 30 می رسد. علی مختاری تلاش می کند بلکه جبران مافات کند. خود را به امتیاز 28 می رساند. ولی بی فایده است. ستاره، سروش و علی زارع را هم پشت سر می گذارد. علی مختاری، دیگر انگیزه ای برای تعقیب ستاره ندارد.

حالا دیگر، این سروش و علی زارع هستند که غافلگیر شده اند و درصدد جبران برآمده اند. سروش 6 امتیاز خود را جلو می اندازد و می رسد به امتیاز 38. علی زارع هم 2 امتیاز خود را جلو می کشد و به امتیاز 34 می رسد. ولی ستاره با سرعت باور نکردنی رجز می خواند و هم چنان به پیش می رود. شعار او مدال طلاست. به مدال نقره و برنز هم فکر نمی کند. رجزهایش سپیده و نازنین را نشانه گرفته اند. انگار اصلا بقیه را مانع و سد راه خود نمی داند.

حالا او به امتیاز 40 می رسد. باورکردنی نیست ! چه می کند این ستاره ی داریان ! اهالی داریان، همراه با صدای ساز و نقاره، یک صدا او را تشویق می کنند. تربری و تماشاگر، پشت سر خود را نگاه می کنند و از سرعت حیرت آور او انگشت به دهان می مانند.

وقتی ستاره، در امتیاز 47 با آن ها برابر می شود، آه از نهادشان بر می آید . علی زارع که دوش به دوش سروش خان در حال تاخت و تاز است به او نزدیک می شود و می گوید : « من حریف این شیرزن داریانی نیستم ! اگر می توانی تو کاری بکن ! »

سروش می گوید : « من سانسور شده ام رفته است پی کارش. نمی توانم زیاد جلوتر بروم. مادر سروش صدایش می زند و می گوید : « باز هم که از درس و مشق غافل شدی ! ول کن مسابقه را بیا علم الاشیا ئت را بخوان. و کتاب علم الاشیا را به سویش پرتاب می کند. سروش، کمی جلوتر می رود و یادش می افتد که امروز روز مادر است و می گوید : « چشم مامانی گلم. قربونت برم. حکم آن چه تو فرمایی. روزت هم مبارک ! »

ستاره، از مرز 50 امتیاز هم می گذرد. تربری و تماشاگر حسابی خود را جلو کشیده اند. تقریبا خیالشان راحت است. ولی به یکباره تماشاگر فریاد می زند: « تربری جان ! من که از نفس افتادم. کاری بکن ! این اولاد حوا، پاک آبرویمان را برد ! دارد به ما می رسد این ستاره ی داریان ! دستم به دامنت، آبروی اولاد آدم را بخر! »

تربری به رگ غیرتش بر می خورد. می گوید : « عمرا بگذارم از من یکی جلو بزند. به من می گویند تربری ! حالا می بینی ! »

ولی ستاره کاری به این کارها ندارد. عمرا ممرا هم سرش نمی شود ! اول از تماشاگر و بعد هم از تربری جلو می زند. تربری عرق ریزان، پشت سر او می تازد و سعی دارد به او برسد. ولی هیهات ! بی فایده است. نا امیدانه از همان جا فریاد می زند : « دودج، دودج ! » ولی جوابی نمی شنود. این بار می گوید : « دودج: قدمت ! » باز هم جوابی نمی شنود. دوباره فریاد می زند : « دودج: قدمت، فرهنگ ، ادب !»

تماشاگر می گوید : « تو که همه ی صفات نیک او را گفتی، این آخری را هم بگو ! بلکه جوابت بدهد؛ ستاره دارد به او هم می رسد. پاک آبرویمان رفت تربری جان ! زود باش صدایش کن ! »

تربری، با عصبانیت تمام نعره بر می آورد : « دودج: قدمت، فرهنگ، ادب و مذهب ! دستم به دامانت، ستاره ی داریان دارد به تو هم می رسد. کاری بکن دلاور ! تندتر ! تندتر ! » دودج: قدمت، فرهنگ، ادب و مذهب با ناباوری پشت سرش را نگاه می کند و …

اهالی داریان، یک صدا، ستاره را تشویق می کنند. گوش کنید : « ستاره ! ستاره ! هی امتیاز میاره ! ستاره ! ستاره ! هی امتیاز میاره ! »
راست میگن بندگان خدا ! واقعا ستاره ی داریان هی امتیاز میاره !

اما دودج… هم دست بردار نیست. از مرز 50 امتیاز می گذرد. 51، 52، 53، 55، 60 امتیاز ! 60 امتیاز ! اهالی دودج یک صدا او را تشویق می کنند : « دودج… دودج… دودج… » آفرین بر دودجی قهرمان ! دیگر ستاره به گردش هم نمی رسد. ….. ولی نه ! نه ! رسید ! عجیب است به گردش رسید ! ستاره رسید به 61 امتیاز !

نازنین، از مرز 80 و سپیده از مرز 110 هم گذشته اند. ولی وقتی فریادهای دودج… را می شنوند که می گوید : « نمی گذارم به من برسی ستاره ! نمی گذارم !»، آن ها هم وحشت می کنند. نازنین می گوید : « من که حریف این شیرزن داریانی نیستم ! تو اگر می توانی کاری بکن سپیده ! آبرویمان رفت. »

سپیده، می گوید : « چه کار کنم ؟ مگر نمی بینی دوپینگ کرده است ؟ » نازنین، با ناباوری می گوید : « از چی حرف می زنی؟ دوپینگ چی، کشک چی؟ » سپیده می گوید : « اشک نه ! انار ! اون هم نه انار ساوه ! انار داریان ! مگر نشنیده ای اون ور آبی ها گفته اند در دانه های انار داریان، مواد انرژی زاست ؟ »

نازنین می گوید : « حالا وقت این حرف ها نیست. برو تو را به خدا ! برو ! دارد می رسد ! » سپیده می گوید : « تو غصه نخور ! او خیلی هنر کند سوم می شود. چه بهتر ! مقام سومی هم به خانم ها می رسد. بهتر از این است که نصیب یکی از آقایان از خود راضی بشود ! » نازنین دیگر چیزی نمی گوید.

حالا، دودج… 66 امتیاز را از آن خود کرده است. ستاره با امتیاز 65، دقیقا پشت سر اوست. ولی یک دفعه اتفاق عجیب و باور نکردنی دیگری رخ می دهد. ستاره می گوید : « سپیده خانم گل گلا ! مدال طلا حق توست. نازنین جون ! مدال نقره هم مال تو ! من حتی اگر هم از شما جلو بزنم و هر دو مدال هم که یک جا از آن من شود، به گردن نمی اندازم. پیشکشتان می کنم. »

سپیده و نازنین دیگر چیزی ندارند که بگویند. ستاره فریاد می زند : « دودج… نمی خواهد خودت را زیاد به زحمت بیندازی ! من برنز هم نمی خواهم. به مقام چهارمی قانعم. با خیال راحت پیش برو ! »

دودج… نفس راحتی می کشد. و ستاره به قولش عمل می کند. هرگاه غزال تیز پایش خیز برمی دارد، آن را مهار می کند و اجازه نمی دهد به دودج… نزدیک شود.

حالا این سپیده و نازنین هستند که با خیال راحت دارند برای هم تعارف تیکه پاره می کنند. نازنین می گوید : « سپیده جان ! طلا حق توست. من به نقره راضیم. تازه دلم می خواهد نقره هم از آن ستاره شود، باور می کنی ؟ »

سپیده می گوید : « اگر ستاره ترمز نمی کرد و جلوتر می آمد من راضی تر بودم. حتی اگر مدال طلا هم بگیرد ناراحت نمی شوم. نوش جانش ! از خودمان است. اولاد حواست، اولاد آدم که نیست ! هر چند رفتارش یه جوریه ! به نظر تو رفتارش یه کم مردونه نیست ؟ » نازنین لب هایش را می گزد ولی در این که اولاد حوا مدال برنز را هم به گردن بیندازد با سپیده هم عقیده می شود.

ولی بی فایده است. ستاره تصمیم جلوتر آمدن ندارد. حالا سپیده از مرز 120 امتیاز هم می گذرد و نازنین با بیست امتیاز اختلاف، امتیاز 100 را پشت سر می گذارد.

جایگاه بقیه ی کامنت سواران خیلی با قبلشان تفاوتی ندارد. من هم خسته شده ام و گزارش بقیه ی کامنت سوارن باشد برای دور دیگر که دور نهایی و سرنوشت ساز است.
دور هفتم رو به پایان است. سپیده به امتیاز باور نکردنی 123 رسیده است. آقرین به غیرت این شیرزن داریونی ! نارنین هم با 102 امتیاز ، دومین شیرزن کامنت سواری است. دودج… برای آن که خیال خود را راحت کند هنوز در حال سرعت گرفتن است. انگار باور ندارد که ستاره واقعا از پشت سر گذاشتن او منصرف شده است.

فکر می کند حتما باز هم کاسه ای زیر نیم کاسه است. می گوید : « از این اولاد حوا هر چه بگویی بر می آید. البته کمی هم نگران پیشروی تربری است. تربری هم از ستاره پیشی می گیرد و در جایگاه چهارم کامنت سواری می تازد.

ستاره، هی دارد عقب نشینی می کند و فعلا مقام پنجم را دارد. دودج… که حالا دیگر خیالش از ستاره راحت شده است، نگران تربری است. تربری چنان می تازد که گویی اصلا دنبال برنز نیست. به نقره هم فکر نمی کند. در اندیشه ی طلای خوش رنگ مسابقه است. حالا فقط دو امتیاز از دودج… قهرمان، عقب تر است. دودج… 73 و تربری 71 امتیاز را از آن خود کرده اند. و ستاره، به همان 65 امتیاز قناعت کرده است.

و اما هر چند خسته شده ام و گزارش ، از خود مسابقه، نفس گیرتر شده است، ولی حیفم می آید، از جوانمردی به نام محمدرضا قربانی یاد نکنم. او که تازه وارد میدان رقابت ها شده استف به ابتکار عجیبی دست زده است. کارت تبریک های زیبا با طرح های ویژه ی روز مادر را به سوی تماشاچیان پرتاب می کند.

تماشاچیان هم به وجد آمده اند و همه یک صدا فریاد می زنند : « مادر روزت مبارک ! مادر روزت مبارک ! » فریاد مادر روزت مبارک، مادر روزت مبارک، جایگاه تماشاچیان را مملو از عشق و ایثار کرده است.

کامنت سواران هم یک صدا شعار مادر روزت مبارک، مادر روزت مبارک را سر داده اند و دیگر خیلی هم به فکر مدال های خوشرنگ نیستند. سپیده و نازنین و دودج… و تربری هم با دیگر کامنت سواران یک صدا شده و می گویند : « همه ی مدال های خوشرنگ دنیا نثارت مادر که تو به تنهایی شایسته ی همه ی مدال های دنیایی ! اصلا بهشت زیر پای توست مادر !

… و من… و من… و من دیدگانم از اشک خیس است و دلم هوای مادرم کرده است. میل سرچشمه دارد این دل بی دل و بیش از این نمی توانم به گزارش ادامه دهم.

این شما و این هم :

جدول آمار دیدگاهای کاربران داریون نما از ۱۰:۳۵ ب.ظ ۸ فروردین تا 2:08 ب. ظ 31 فروردین :

1 – سپیده : 123 دیدگاه
۲ – نازنین :102 دیدگاه
۳- “دودج: قدمت، فرهنگ، ادب و مذهب” : 73 دیدگاه
4 – تربری : 71 دیدگاه
5 – ستاره : 65 دیدگاه
6 – تماشاگر : 48 دیدگاه
7 – سروش : 38 دیدگاه
8 – علی زارع : 34 دیدگاه
9 – علی مختاری : 28 دیدگاه
10 – محمد جعفر حقیقت جو : 23 دیدگاه
11 – شیوا : 17 دیدگاه
12 – محمدرضا : 16 دیدگاه
13 – ر.بذرافکن : 15 دیدگاه
14 – آریوبرزن : 11 دیدگاه
15 – رویا : 9 دیدگاه
16 – “zare” ” : 7 دیدگاه
17 – بی دل : 6 دیدگاه
18 – جهان : 5 دیدگاه
19 – ” شورای اسلامی روستای کوشک مولا” ، “تماشاچی” ، “احمدرضا ارج زاده” ، “روح الله قربانی” و ” سیما” : ۴ دیدگاه
20- ”6 anti66″ ، “هری پاتر داریون” ، “طرفدار فوتبال” ، “سورنا” ، ” آزاده روح الامینی” ، ” میثاق” ، “مصطفی زارع” ” سارا” و ” رویا + شکوفه + علی ” : ۳ دیدگاه
21 – – ” SAMAD” ، “کاربر”، “مجتبی”، “مهدی”، ” حسین ” ، “صفا” ،” یوسف بذرافکن” “مصطفی” ، “سپیده داریانی” و “سیمین” : ۲ دیدگاه
22- “احمد عیسایی خوش”، “صدای خرامه” ، ” از اساتید دانشگاه” ، “شورای اسلامی تربر لابیشه ” ، ” نبی” ،” اشکان شیروانی” ، “بهاره” ، “امین” ،” ابوذر” ، ” سعید” ، “دانشجوی مدیریت” ، “دانشجوی ارشد مدیریت”، “پاسخ به دودجی پایتخت فرهنگی منطقه” ،” فرانک”، “کاربر داریون نما”، “رها” ، “فاطمه” ، “کژال” ، “پیرزن نق نقو” ، ” علی بردبار” ، ” ایزدی” ، “احمدی” ، “علیرضا کشاورز” ، “پاسخ به سروش” ، “سوال از سروش” ” اهل داریون” ، “بیننده” ، علی رضا درویشی” ، “فرهاد” و ” داریونی اصیل” : ۱ دیدگاه
تا دور هشتم که دیگر دور نهایی است، درود و هفت صد بدرود…

سلام بر کاربران عزیز داریون نما…

به بهانه ی برگزاری مسابقات نفس گیر کامنت سواری داریون نما، تمام سعیمان بر این بود که افزون بر آوردن شادی به خانه ی دل شما عزیزان همراه، همدلی و یکرنگی و عشق و محبت بیش تر را در جمع خانواده ی داریون نما به ارمغان آوریم.

این که چه قدر و تا چه اندازه در این راه،موفق بوده ایم را به کاربران عزیز واگذار می کنیم که به مصداق آن که “مشک آن است که ببوید، نه آن که عطار بگوید ! ” خود بر مسند قضاوت بنشینند.

ما می خواهیم در این محفل انس و دوستی مجازی که اسمش را داریون نما گذاشته ایم، با هم و در کنار هم و برای هم، دنیای زیباتر و آرامش بیش تری را در کمال صداقت در گفتار و عمل، به نمایش بگذاریم تا در سایه سار آن بتوانیم بی آن که به دنبال منیت و خودخواهی های نام و نشان و اسم و رسم باشیم، دنیای واقعیمان و جامعه ی پیرامونمان را به نقد بنشینیم. باشد که در رفع معضلات و مشکلات و احقاق مطالبات حقه ی مردم فهیم و آگاه زادگاهمان و احیای فرهنگ اصیل منطقه ی همیشه سرافراز داریون، گامی هر چند کوچک بر داریم.

می خواهیم در این مدرسه ی مجازی عشق و ایثار، راه و رسم چگونه بهتر زیستن را در کنار عزیزانمان بیاموزیم.

می خواهیم یاد بگیریم که چگونه می توان در محدوه ی جغرافیایی کوچی به نام منطقه ی داریون، ” دست در دست یک دگر دهیم به مهر و میهن خویش را کنیم آباد ” .

برآنیم تا از ذره بین و آیینه ی تمام نمایی که با همت شما کاربران همیشه همراه و پشتکار متولیان و خادمانی که به نیابت از شما هر کدام بی آن که سعی در بزرگنمایی و دیده شدن داشته باشند، واقعیت های انکار ناپذیر جهان اطرافمان را به وضوح ببینیم و حقیقت های شیرین را آشکار سازیم و ثابت کنیم که می شود خوب بود و خوب دید و برای رفاه و آسایش اطرافیانمان یک صدا و بی ادعا به پا خاست. باشد که به اندازه ی وسعمان در رشد و شکوفایی و بالندگی زادگاهمان موثر باشیم.

مثل همیشه سخن به درازا کشید. پس برای آن که بیش از این شما عزیزان را منتظر نگذاریم همه با هم، یک صدا و یک دل ، از برگزیدگان این مسابقه ی کمی تا قسمتی شوخی در قالبی کاملا جدی، دعوت می کنیم به جایگاه مجازی ویژه ای که به بهانه ی مراسم اختتامیه ی مسابقات کامنت سواری، در دل این فضای مجازی وزین باز کرده ایم تشریف بیاورند و مدال های مجازی پر افتخار و خوش رنگ طلا و نقره و برنز را به گردن بیاویزند و زینت بخش حضور پر رنگ و تاثیر پذیرشان نمایند.

… اما، فقط به رسم تشکر از حضور پر رنگ شما عزیزان، برگ سبز ناقابلی تحفه ی درویش را هم در جهان واقع تقدیمتان می کنیم:

… پس : از کاربران عزیز، سپیده و نازنین و ” دودج:قدمت، فرهنگ، ادب و قدمت” درخواست می کنیم که به نمایندگی از خیل عشاق داریون نمایی ها، دست ما را پس نزنند و شماره ی کارت و یا حسابی را از طریق ایمیل هایی که توسط آن با داریون نما در ارتباطند، در اختیار ما بگذارند تا مبالغ به عدد و رقم ناچیزی را به عنوان هدیه و یا جایزه و یا هر اسم دیگری که می شود برایش گذاشت به حسابشان واریز کنیم. شما هم می توانید با دیدگاه های خود تشویقشان کنید. همین…

هم چنان پویا و پایا و همواره جاری و ساری باشید عزیزان دل برادر….
نکته:این آخرین مسابقه کامنت سواری بود و این مسابقه بنا به صلاحدید تحریریه داریون نما دیگر برگزار نمی شود دلیل این تصمیم و همچنین یک سری حرفهای دیگر را قرار است داریون نما در یادداشتی به زودی اعلام کند.”

یه نکته دیگه هم بگم به عنوان کوچک ترین عضو خانواده داریون نما روی سخنم با بعضی از کاربران داریون نماست
اول اینکه اینجا همه یه خانواده هستند گاه با صحبت های نسنجیده رنگ اختلا ف را نپاشیم گروه بندی تفرقه افکنی ممنوع مقایسه افراد با هم انهم در حالی که به وظایف اصلیشان واقف نیستم کاری نسنجیده به دور از عقل است
نمیدانم چرا یه عده یه کم اخر این مسابقه گرم دلچسب را تلخ کردند باور کنید خوندن بعضی از نظرات نسنجیده واقعا من یکی رو متاثر کرد قرار دادن افراد در مقابل هم انهم بدون در نظر گرفتن وظایف وزحمات کاری عبس وبیهوده است که جز ناراحت کردن افراد سودی ندارد نخواد داشت پس یه کم بیشتر دقت کنیم به نظرم این نظریات خارج از چارچوب عقله

حالا نکته اینجاست اخه تا او.نجایی که ما میدونیم جایزه رو باید از دست رییس فدارسیونی رییس چیزی گرفت تورو خدا یکی بیاد بگه چرا سروش جوایز بریزه به حساب سر پیازه یا ته پیاز یا شایدم خود پیاز حالا کسی نبود جوایز بریزه حساب سروش خان دواطلب شد بیماری افسردگی ترس وای وای وبدتر ازهمه چشم اتمی واگیرداره نکنه میخواید نفرات اول تا سومو چشم بزنه بدبختمون کنه