بیانیه مطالبه گران منطقه داریون خطاب به نمایندگان مجلس

الف: داریون یکی از 1.148 شهر کشور ایران است. شهری کوچک که در مجاورت غولی به نام کلان شهر شیراز به حیات خود ادامه می دهد. البته به سختی!

نمی دانیم خوشحال باشیم یا ناراحت از اینکه سایه ی سنگین شیراز را در تارو پود داریون احساس می کنیم. شهر هستیم اما امکانات شهری مناسب نداریم. حالت شهر شناخته شدن داریون حالت انشایی است که خوب نوشته شده، اما دانش آموز آن را ننوشته است! متن ایرادی ندارد، اما معلم نمی داند به چه کسی نمره بدهد!
براستی جایگاه ما کجاست؟
ما خیلی عقبیم! تاجایی که بعضی مسئولین حتی تلفط نام داریون یا تربر برایشان سخت است! از نقشه هم که بی خبرند.

ب: متاسفانه شاهد بوده ایم نه تنها مشکلات مردم داریون حل نشده بلکه پسرفت در مشکلات مردم این منطقه پدید آمده است! یعنی حتی در مشکلات هم پیشرفتی نداشته ایم! همان مراحل قبلی و بدتر و عقب تر از آن! نمونه آن اضافه شدن موضوع بحران آب، بیکاری فراگیر، مشکلات آموزشی دانش آموزان، مشکل مسکن و طرح هادی روستاها، حمل و نقل عمومی و…
اینها فقط بعضی از مشکلاتی که قبلا نداشتیم و الآن داریم!
خب حتما مسئولین منطقه بارها مشکلات را کتبا و شفاها مطرح کرده اند.
گوش بودن خوب است اما گشودن مهمتر است. باید این مسائل گشایش شود.
چه کسی فکرش را می کرد داریون با آن همه دشتهای حاصل خیزش، روزی دچار بحران آب شود؟!
بله بحران آب…!
در این بحران، مردم که از این وضعیت اسفناک با وجود مشکلات روز مره و گل سرسبد آنها یعنی ویروس کرونا بسیار رنج برده و می برند؛ سعی کرده اند درد خود را با مطالبه گری به درمان برسانند.
اما مطالبه از چه کسی؟! یا چه کسانی؟!
واقعا مردم نمیدانند از چه کسانی باید بخواهند به مشکلشان رسیدگی کند!
آیا راه حل مشکل آب همینجاست؟! یا پشت درهای بسته اتاق های مسئولین؟! یا با مصاحبه ها و مکاتبه هایی که هیچ جواب و نتیجه ای جز فراموشی ندارند؟!
آیا راه اندازی و برمدار کردن یک چاه، اینقدر زمان‌بر است؟!
به ناله و نفرین و نارضایتی و فرسایش طاقت مردم می ارزد؟!
حال آنکه مسئولینی نیز چون چندسال گذشته، چند روزی یا چندماهی مردم را با وعده و وعید های خود دلخوش کردند؛ اما باز درد مردم داریون از کم آبی درمان نشد که هیچ! مشکل به بی آبی رسید!
در میان مسئولین جز امام جمعه داریون که بصورت علنی در خطبه های نمازجمعه به این بحران و سوءمدیریت و به خیلی مسائل دیگر اعتراض کرد، مسئولی به چشم نمیخورد! اما مردم خوب یادشان می آید کت و شلواریهایی از این مردم رای اعتماد گرفتند و در صف اول بودند! ولی یک نطق علنی در خانه ملت ندارند که نامی از ملت داریون در آن آورده شود!
مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب شیراز در ۲۵ شهریور ۱۳۹۹ خبر از بهسازی و تازه سازی یک حلقه چاه در داریون داد و در ادامه بر افزایش ظرفیت آب شرب داریون تاکید کرد.
اما در عمل خبری از افزایش ظرفیت نبود بلکه اوضاع رو به کاهش ظرفیت رفت!
مردم داریون تابستان سختی را با وجود کرونا در سال ۹۹ و ۱۴۰۰ سپری کردند ولی همچنان مطالبه حل موضوع آب را داشته و دارند.

نمایندگان مجلس در جریان هستند و ما توقع نظارت بر مجریان و احیانا بازخواست خاطیان را داریم.
انصافا این ظلم است!
اینکه مردم ببینند برای آنها آب نیست، اما برای عده ای سودجو، بدون هیچ مزاحتمی آب هست! خصوصا برای استخرهای تفریحی شان!
باید شما مسئولین مسئله مهم باغشهری ها و چاههای غیر مجاز را حقوقی و قضایی پیگیری و چاره اندیشی کنید.
اینها تا کنون برای ما تبعات منفی فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی داشته است.

ج: ما مردم تشکر میکنیم از  هر مسئول محترمی که بدون حائل و مانع بین مردم حاضر شده، دردهای آنان را تشخیص داده و درمان می کنند. اما ما بنابر دستور رهبر انقلابمان حضرت آقا؛ باید عرض کنیم به شما و دیگر نمایندگان و مسئولان دولتی، که باید مثل گذشته کار انقلابی و جهادی انجام بدهید و در آینده نیز از کارهای نمایشی، شعاری، منفعت طلبانه، گروهی و جناحی اجتناب کنید.
د: حتما میگویید چرا از بخش شدن چیزی نمی گوییم! دیگر از بس ما گفتیم و شما شنیدید، خسته شدیم و خسته شدید!
چرا به هیئت دولت، وزارت کشور، سازمان تقسیمات کشوری و… فشار نمی آورید این موضوع در اولویت قرار بگیرد؟!
مطمئنا ظرفیتهای داریون اگر از مثلا سیاخ دارنگون یا رحمت آباد بیشتر نباشد، کمتر نیست.
آیا این عدالت است آنجا  بخش شود و داریون با گذشت بیش از ۴۰ سال پیگیری هنوز در مرحله دهستان و شهر باقی بماند؟!
آیا سفر استانی رئیس جمهوری محترم را یادتان هست؟! چرا نباید یک مسئول دولتی طی آن سفر به جمع مردم این دهستان بیاید و درد و دل مردم شهر و روستاها را بشنود؟! شما چه کاره بودید؟! چرا فشار نیاوردید تا دولت نماینده ای را طی آن سفر برای بررسی مستقیم مشکلات به اینجا بفرستد؟! از وزیر و معاونش گذشتیم! یک مدیر کل استانی یا معاون مدیر کل هم اینجا نیامد!

و: بحث جوانان این منطقه را یک طوری باید حل کنید و سر و سامان بدهید. هم موضوع کار و اشتغال ما، هم موضوعات فرهنگی اجتماعی و هم مسائل ورزشی. نباید برای حل این مشکلات و یا مساعدت در حل شدنشان منتظر بخش شدن یا سرمایه گذار خصوصی باشیم! این حق ماست که از بودجه های دولتی استان و شهرستان چیزی حتی به قدر پَرکاهی گیرمان بیاید، حتی اگر بخش نباشیم!
موضوع جوانان در این منطقه بسیار جدیست و ما این را به منزله مطالبه همگانی و تکلیف شرعی به شما عرض میکنیم.
اینجا قبرستان استعدادها و محل هرز رفتن شخصیتهایی است که میتوانستند و میتوانند در آینده ی این کشور موثر باشند. در این مورد کاری کنید.
هیچ خبر دارید از نخبگان این منطقه داریون؟
از مخترعانش که در خارج از کشور پیشنهادات خوبی دارند، اما وطن دوستی آنان باعث شده تا کنون بمانند؟!
یا خبر از دانش آموزان نابغه ای دارید که به خاطر مشکلات مالی در این منطقه ترک تحصیل کرده اند و مشغول کارگری در جهت امرار معاش خانواده شده اند؟! آیا خبر دارید قانون حد نصاب تعداد نفرات دانش آموزان برای تشکیل مدرسه خارج از عدالت و اصول قانون اساسی است؟! میدانید با همین یک قانون شما فقط در این منطقه کوچک چه مشکلات بزرگی پیش آمده؟! از تعطیلی بعضی مدارس گرفته _ که در نتیجه آن تخریب و فرسایش بافت آنها رقم میخورد _ تا مدارس دو شیفت و اختلاط دانش آموزان چند روستا در یک کلاس و مدرسه که باعث بروز بعضا ناهنجاریهای اجتماعی شده است.
آیا پیگیر امتیاز منطقه محروم برای جوانان دانشجو از این دیار هستید؟!
اینها نیاز به بازنگری و کار جدی دارد.

ه: در آخر از نمایندگان محترم مجلس باز هم تشکر میکنیم و نیز از مردم که مثل همیشه در صحنه ها حضور و صبر و استقامت دارند. ما بعنوان نسل جوان بسیار به آینده این کشور و این ملت امیدواریم. این وعده نائب امام زمان(عج) است.
نمیخواهیم بگوییم مردم مشکل ندارند که دارند. اما وجود مشکلات سیاهی نیست، که مانایی مشکلات و مانایی سیاهی به طلوع صبح و سپیده می رسد.
نسخه امید را برای همینجا به ما داده اند.
نمیخواهیم بگوییم نمایندگان مردم با حل مشکلات آنها، بر مردم رحم میکنند و منت میگذارند بلکه بر خودشان رحم کرده و منت گذاشته اند!
که در حقیقت آنها مورد بازخواست خدا و در مرحله ی بعد مردم هستند!
بالاخره صاحبان این انقلاب و کشور همین مردم پابرهنه ی مستضعف همیشه در صحنه هستند.
یک کاری کنید در این مجلس؛ که عبارت مجلس انقلابیِ امامِ ما ، بر زمین نماند و در حرفِ ایشان خلاصه نشود!
و ما داریونیها هم خاطره خوبی از شما و مجلس یازدهم در ذهنمان و در ذهن نسلهای بعدیمان داشته باشیم!