دفترچه خاطرات

نگاهی به آیین زیبای سیزده بدر در داریون

یوسف بذرافکن|

آ ئین های کهن ریشه در فرهنگ ملت ها دارد یکی از آئین های زیبا سیزده بدر است . مردم داریون همواره این رسم دیرین باستانی را برگزار می کرده اند . روز سیزده فرودین که فرا می رسد هر کسی با اهل و عیال ، خانواده ، اقوام و فامیل راهی طبیعت می شود تا از هوای دل انگیز بهاری نهایت استفاده را بنماید .آنهایی که وسیله نقلیه دارند سعی می کنند دیگران را هم با خود به دامنه طبیعت سر سبز ببرند ، زمانهای قبل که وسیله نقلیه زیاد نبود به جاهای دور نمی رفتند و در کنار کوه جنوب داریون داخل جرگه ها کنار جاده می نشستند ، برخی پیاده ، برخی حتی با فرغون وسایل لازم را بار می زندند و دل می زندند به صحرا .

مردم شاد بودند و خرم با هم می گفتند و می خندید ند از کینه و کدورت خبری نبود و نه کسی از پدر و مادر خود دور بود ، همه یک سفره پهن می کردند و غذا ها را کنار هم می گذاشتند همه از غذا ی همدیگر می خوردند . بازار هفت سنگ و بازی های محلی گرم بود . اطراف تنگه در ، و کنار جاده پر می شد از جمعیت ، عده کمی هم به جنگل می رفتند ، تاب درست می کردند و تاب می خوردند ، گروهی هم دنبل و کنگر ، سقز ، اوشن و گیاهان دارویی جمع می کردند . چای روی آتیش چه مزه ای داشت ده خالی می شد از جمعیت ، بعد هم همه شاد و خندان برمی گشتند خانه ، از تصادف و حوادث جاده ای هم خبری نبود .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا