نگاهي به آيين شب يلدار در داريون/امشب شب يلداست/ عمرتان يلدا باد،شب يلداتان شاد…

از دير هنگام ، همگام با سراسر ايران در داريون،شب يلدا كه به آن”شب چله” مي گفتند با آداب و رسوم خاص خود گرامي داشته مي شد.

آخرين شب پاييز در خانه يكي از بزرگان خانواده دور هم جمع مي شدند.با برافروختن آتش هيزم و گرماي آن به جنگ سرما،زمستان و تاريكي شب هاي آن مي رفتند.تعريف مي كردند و تخمه هايي را كه قبلاخودشان بو داده بودند مي شكستند. شاهنامه مي خواندند و داستان مي گفتند و احيانا بازي هاي چند نفره مانند”جوراب بازي” مي نمودند. و اين كار معمولا تا صبح ادامه مي يافت.

 از آن جا كه زمستان با آن بارش هاي طولاني برف و باران فرصت استراحت ايشان بود،اين گونه شب نشيني ها مشكلي براي آنان ايجاد نمي كرد و در حقيقت فرصت مناسبي بود كه بيش تر به يكديگر نزديك شوند و همدلي داشته باشند يا اوقات فراغت خود را به گونه اي دلخواه سپري كنند.

از خوردني هاي اين شب كه از لوازم چنين شبي به شمار مي رفت،هندوانه،انار،ارده و شيره و مانند آن بود. انار و هندوانه را در جايي خنك مانند پستو نگه داري مي كردند تا شب چله مشكلي در اين مورد نداشته باشند.

تدارك ديدن سور و سات اين شب بستگي به توان مالي خانواده ها داشت.

 ممكن بود خانواده اي “ندار”از اين شب تنها سرما را داشته باشد و ياد آن را به خاطر آورد و خانواده اي ديگر به فراخور توان خود تدارك كافي ديده باشد.

از آن جا كه به گرمي سردي غذاها اعتقاد داشتند،كساني كه طبعشان سرد بود خوردني هاي گرم مانند ارده و شيره مي خوردند و آن هايي كه طبع گرم داشتند ميوه هاي سرد ميل مي نمودند زيرا معتقد بودند باعث تحول طبعشان مي شود يا در آن تعادل ايجاد مي كند.

برگرفته از:كتاب فرهنگ مردم داريون،نگارش جلال بذرافكن