به کوشش:جلیل زارع|
ما داریون نمایی ها، به نوبه ی خود، حلاوت و شیرینی پیروزی در مذاکرات هسته ای که بیانگر حقانیت جمهوری اسلامی ایران در مساله ی صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای ماست و تنها یکی از دستاوردهای آن، لغو تحریم های ظالمانه و ناعادلانه و خنثا سازی تنش های بین المللی علیه ایران اسلامی است را به رهبر معظم انقلاب اسلامی، دولت خدمتگذار، تیم مذاکره کننده هسته ای و ملت شریف و سرافزار ایران تبریک گفته و همراه با تک تک هم وطن هایمان در جای جای کشور عزیزمان و حتا خارج از مرزهای ایران، شادمانه جشن می گیریم.
مسلما این مهم، مرهون رهنمودهای هوشمندانه ی رهبر معظم انقلاب، همکاری و همیاری قوای سه گانه، حمایت نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، ایستادگی و مقاومت ملت صبور و تلاش بی وقفه ی دولت و تیم قوی و متعهد و خستگی ناپذیر مذاکره کننده ی هسته ای ایران است.
برخی از نتایج و دستاوردهایی که این توافق در پی خواهد داشت به شرح زیر است(*):
۱ – به رسمیت شناختن برنامه هسته ای صلح آمیز جمهوری اسلامی ایران و اعمال حقوق هسته ای ملت ایران در چارچوب معاهدات بین المللی
۲ – فراهم آمدن شرایط لازم برای همکاری بین المللی با سایر کشورها در قالب استانداردهای بین المللی
۳ – شناسایی ایران به عنوان یک قدرت دارای فناوری هسته ای و برخوردار از برنامه هسته ای صلح آمیز، از جمله چرخه کامل سوخت و غنی سازی، توسط سازمان ملل متحد
۴ – لغو قطعنامه های تحریمی ناعادلانه شورای امنیت سازمان ملل متحد، شامل کلیه تحریم های اقتصادی و مالی تحمیل شده علیه کشورمان، در قالب یک چارچوب مورد تفاهم و از طریق صدور یک قطعنامه جدید
۵ – ایجاد تحول ماهوی در نحوه برخورد شورای امنیت با ایران
۶ – ادامه به کار همه تاسیسات و مراکز هسته ای ایران
۷ – ادامه غنی سازی ایران
۸ – حفظ زیرساخت هسته ای ایران به گونه ای که هیچ سانتریفیوژی از بین نخواهد رفت و کار تحقیق و توسعه بر روی کلیه سانتریفیوژهای کلیدی و پیشرفته ایران از جمله IR-4، IR-5،IR-6 و IR-8ادامه می یابد
۹ – باقی ماندن راکتور آب سنگین اراک نه تنها به عنوان یک راکتور آب سنگین، بلکه به عنوان مدرن سازی و اضافه کردن قابلیت ها، آزمایشگاه ها و تاسیسات جدید به آن با همکاری صاحبان پیشرفته ترین و امن ترین فن آوری های روز جهانی
۱۰ – ورود ایران به بازارهای جهانی به عنوان یک تولید کننده محصولات هسته ای، به خصوص دو محصول راهبردی ‘اورانیوم غنی شده’ و ‘آب سنگین و بی تاثیر گرداندن تحریم ها و محدودیت ها علیه صادرات و واردات مواد هسته ای که بعضا ۳۵ سال در جریان بود
۱۱ – لغو تحریم های اقتصادی و مالی در حوزه های بانکی، مالی، نفتی، گازی، پتروشیمی، تجاری، بیمه، حمل و نقل وضع شده توسط اتحادیه اروپایی و آمریکا در ابتدای اجرای توافق به طور یک جا
۱۲ – تبدیل ممنوعیت فعالیت موشکی کشورمان از جمله در حوزه موشک های بالیستیک به محدودیت هایی در حوزه موشک های طراحی شده برای سلاح هسته ای که جمهوری اسلامی ایران هیچ گاه به دنبال آن نبوده و نخواهد بود
۱۳ – لغو تحریم تسلیحاتی ایران و جایگزینی برخی محدودیت ها به جای آن، به نحوی که امکان واردات یا صادرات اقلام دفاعی به صورت موردی فراهم خواهد گردید. این محدودیت ها نیز بعد از ۵ سال به طور کامل لغو خواهد شد
۱۴ – لغو ممنوعیت خرید اقلام حساس با کاربرد دومنظوره و تسهیل شدن تامین نیازهای ایران از طریق کمیسیون مشترک ایران و ۱+۵
۱۵ – لغو تحریم تحصیل دانشجویان ایرانی در رشته های مرتبط با انرژی هسته ای به طور کامل
۱۶ – لغو تحریم غیرعادلانه ی ممنوعیت خرید هواپیمای مسافربری و فراهم شدن امکان بازسازی ناوگان هوایی کشور و ارتقای ایمنی پروازها
۱۷ – آزاد شدن ده ها میلیارد دلار از درآمدهای ایران که طی چند سال گذشته به دلیل تحریم های ظالمانه در خارج از کشور مسدود شده است
۱۸ – خروج بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، کشتیرانی جمهوری اسلامی، شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی نفت کش و شرکت های تابعه، ایران ایر و بسیاری از دیگر نهادها، بانک ها و موسسات کشورمان (در مجموع حدود ۸۰۰ شخص حقیقی و حقوقی) از شمول تحریم ها
۱۹ – تسهیل دسترسی بیشتر ایران به حوزه های تجاری، فناوری، مالی و انرژی
۲۰ – مرتفع شدن ممنوعیت یا محدودیت همکاری های اقتصادی با ایران در تمامی عرصه ها از جمله سرمایه گزاری در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی، و سایر زمینه ها
۲۱ – ایجاد زمینه همکاری های گسترده بین المللی با ایران در حوزه ساخت نیروگاه های جدید هسته ای، راکتورهای تحقیقاتی و پیشرفته ترین حوزه های صنعت هسته ای در حوزه انرژی صلح آمیز هسته ای
… در نهایت فراموش نکنیم که اقتدار و سرافرازی ایران کنونی در جهان، مرهون خون شهدای دفاع مقدس و شهدای هسته ای است.
روحشان شاد و یادشان گرامی باد.
*منبع استخراج فهرست دستاوردها، پایگاه خبری – تحلیلی توریسم آنلاین است.
ما داریون نمایی ها پیروزی در مذاکرات هسته ای را همراه با همه مردم ایران جشن می گیریم و خدا را به خاطر این هدیه ی شیرین شاکریم.
بسم الله الرحمن الرحیم
وچون آنان در نزد شما آیند اظهار کنند ما ایمان آورده ایم وحال آنکه با همان کفر وانکاری که درآمدند باز بیرون شدند وخدا به کفر ونفاقی که در درون دل پنهان می دارند داناتر است…
….وما تا قیامت آتش کینه ودشمنی را در میان آنها برافروختیم هر گاه برای جنگ آتشی برافروختند خدا آن را خاموش ساخت وآنها در روی زمین به فساد کاری میکوشند وهرگز خدا مرد ستمکار مفسد را دوست نمی دارد.
سوره مبارکه ماعده آیات 61و64
ما پیرو مکتبی هستیم که گاه قیام حسین(ع) را دارد و گاه دیگر صلح حسن (ع) را. روزی عظمت و هیبت قیاممان لرزه بر اندام ستمکاران و متجاوزان و حامیانشان انداخت. امروز هم عظمت و صلابت صلحمان نقشه ها و افکار پلید غاصبان را نقش بر آب کرده فتنه هایشان را به خودشان بر می گرداند.
بی شک همان گونه که روزی اقتدارمان در قیام ،دشمن زبون را سر در گم کرد و در چاهی انداخت که با دست خود حفر کرده بود، امروز هم غاصبان در وسعت صلحمان غرق خواهند شد.
مهم این است که مریدی باشیم همراه و همگام با مراد و مقتدایمان. نه قدمی عقب تر و نه جلوتر. بی حساب و کتاب، شتابان عمل کردن و بی گدار به آب زدن به گاه صبوری همان قدر زیان بار است که پا پس کشیدن و درجا زدن به گاه رفتن.
هر زمان با توجه به شرایط و مصلحت همان زمان، وظیفه ای بر گردنمان است که باید دقیقا به آن عمل کنیم. نتیجه را هم اگر به همان تکلیفی که بر گردنمان است عمل کنیم خدایی رقم می زند که زمین و زمان در ید قدرت او و فتح و پیروزی از آن اوست.
همان امام و مقتدایی که زمانی با صلابت در برابر شرق و غرب ایستاد و شعار جنگ جنگ تا پیروزی را سرداد، زمانی دیگر با شجاعت و شهامت، جام زهری را نوشید که مصلحت اسلام و حفظ میهنمان را در پی داشت. او که نامش لرزه بر اندام ابر قدرت های جهان می انداخت به وقتش قطعنامه و صلحی را پذیرفت که به گفته ی خودش معامله با خدای قادر متعال بود.
اقتدار و عظمت اسلام و ایران امروز نتیجه ی همان تدابیر هوشمندانه و خداپسندانه است.
پس شک نکنید که ما دقیقا به وظیفه امان عمل کرده ایم و در این مذاکرات هم قطعا پیروز میدانیم.
حلاوت و شیرینی این پیروزی بزرگ که از یک سو حاصل خون شهدای انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس و سی و هفت سال ایستادگی و مقاومت و از سوی دیگر حاصل خون شهدای انرزی هسته ای و دوازده سال صبوری و تحمل فشارها و سختی ها و مرارت هاست، گوارای وجودتان.
خدا می داند که ملت بزرگ ایران در راه اقتدار و عظمت دین و کشورش از هیچ تلاش و کوششی دریغ نکرده است، بقیه اش هم توکل بر همان خدایی که هر آن چه او بخواهد نیکوست.
خدایا ما را آن ده که ما را آن به و لحظه ای ما را به خودمان وامگذار.
آمین یا رب العالمین …
باسلام
راستشو بخواین هرچی فکر میکنم باز هم نمیتونم راجع به این موضوع مقدمه چینی مناسبی داشته باشم واسه همین یه راست میرم سر اصل مطلب.
پس از گذشت 13 سال نیاز به توافق در این سطح به شدت احساس می شد. تحریم چیزی نیست که یه شبه تاثیر خودشو بزاره اینو همه عزیزان بهتر از من میدونن.اگه کسی هنوزم بگه تحریم ها هیچ تاثیری روی وضعیت اجتماعی و زندگی مردم نزاشته،قطعا چشمای خودشو روی واقعیت های جامعه بسته.
بنده حقیر به هیچ عنوان منتقد توافقی که حاصل شده نیستم بلکه از این اتفاق احساس رضایت هم میکنم ولی با این همه جشن و پایکوبی مردم به عنوان جشن هسته ای مخالفم.
اگر امتیازاتی رو که بدست اوردیم یه طرف ، و امتیازات و فرصت هایی که در طول این چند سال از دست دادیم یه طرف دیگه ترازو قرار بدیم میبینیم که چقدر ناعادلانه کفه فرصت های از دست رفته سنگینی میکنه.
جا داره از اقای زارع هم بخاطر این پست تشکر کنم کنم، ولی اقای زارع فکر میکنم شما قطعا یکی از کسانی بودین که در روز قرائت بیانیه داشتین اونو به طور زنده تماشا میکردین، آیا شما شنیدین که مسول سیاست خارجه اتجادیه اروپا کوچکترین اشاره ای در جهت بعضی از موارد بالا بخصوص موارد 5،6،8و 9 کرده باشه؟
و در اخر باید بگم که لازمه قبل از هرگونه جشن گرفتن ها و پایکوبی ها یه سوال از خودمون بپرسیم،
به چه قیمت!!!؟
سلام راسپوتین جان …
ممنون از دیدگاه ارزنده اتان. احساس می کنم حرف من و شما یکی است. من هم درست در دیدگاهی بالای دیدگاه شما ” ما پیرو مکتبی هستیم که … ” شبیه حرف های شما، حالا با کمی پس و پیش زده ام و نیازی به تکرار ندارد.
اما پاسخ به دو پرسشتان:
1 – در مواردی که شما اشاره کرده اید، ملاک بندهای توافق نامه است نه حرف های مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا .
در مورد برپایی جشن ها هم به بازگو کردن خاطره ای از یکی از همرزمان جانبازم در دیدگاهی دیگر اکتفا می کنم.
2 – به قیمت مرید بودن و جلو نیفتادن از مراد و مقتدایمان و به قیمت در نظر گرفتن مصلحت اسلام و مسلمین و کشور و ملت عزیزمان.
با سلام خدمت استاد گرامی
نمیدونم به چه دلیل، ولی احساس میکنم بخاطر لحن حرف زدنم توی دیدگاه بالا یجورایی از من دلخور شده باشی، امیدوارم در این مورد اشتباه کرده باشم و اگر نه،بنده از همینجا عذر خواهی میکنم.
اما جناب آقای زارع در مورد مورد پنجم وقتی که بیان میکنن نحوه برخورد از این به بعد ما نه بر پایه اعتماد سازی بلکه بر اساس راستی آزمایی هست یعنی چی؟ غیر از اینه که ما هنوزم به شما اعتماد نداریم ولی از این به بعد شما باید این کارایی که ما میگیم انجام بدین تا شاید متقاعد بشیم.شورای امنیت همون موقع هم میگفت ایران حامی تروریسمه الانم حرفش همونه( که البته منم این مورد رو به شدت تکذیب میکنم جای بحث هم نداره).
در مورد بند ششم که گفته ادامه به کار همه تاسیسات و مراکز هسته ای حالا اصلا کاری به تاسیسات مشکوک پارچین هم نداریم ولی مرکز آب سنگین اراک چطور، که از این به بعد باید تغییر کاربری بده آب سنگین خودشو باید از بین ببره یا صادر کنه و به مرکز آب سبک و فقط جهت انجام مطالعات و تحقیقات ازش استفاده بشه،که میشه همون مرکز تحقیقات هسته ای که به نظر من هیچ فرقی با این که یه مرکز غنی سازی تبدیل به یه مرکز سوهان سازی بشه نداره. 🙂 دوست دارم اگر در این مورد نظر دیگه ای دارین بشنوم.
مورد شماره 8 گفته که هیچ سانتریفیوژِی از بین نخواهد رفت. مگه میشه؟ وقتی اعلام شده که سایت نطنز فقط میتونه 5000 و تاسیسات فوردو 1000 سانتریفیوژ نگهداری کنه بازم هیچ سانتریفیوژی کم نشده ؟این تعداد ها رو که دیگه همون روز بعد از اعلام بیانیه خود دکتر روحانی توی کنفرانس خبری اعلام کرد.
و در مورد اخر هم که توضیح دادم، که بهتره بگیم تاسیسات یا مرکز هسته ای اراک چون دیگه راکتور آب سنگینی باقی نمیمونه،چون مطمئنا خودتون اطلاع دارید که آب سنگین واسه چه مصارفی استفاده میشه.
در مورد لغو تحریم ها هم که دیدیم بالاخره شد همون حرفی که خودشون زدن یعنی همون لغو گام به گام اونا.
اما در آخر بسیار خوشحال میشم اگر در مورد مطلبی یا مورد دچار اشتباه یا کج فهمی شدم، اون موضوع رو متذکر بشید
راسپوتین جان سلام ….
شاید هیچ کدوم از داریون نمایی ها به اندازه ی من شما رو نشناسن. صداقت در گرفتار و حسن خلق و قلب مهربون شما از همون روزای اولی که وارد داریون نما شدید و در مورد رمان قلعه داریون اظهار نظر کردید و بعد هم ایمیل های صمیمانه و پر محتوای شما با نام واقعیتون به من ثابت شده است.
خودتون هم میدونین که مثل پسرم دوستتون دارم. آخر چرا و برای چه باید از شما برنجم؟ شما نظر خودتون رو گفتید که اتفاقا خیلی هم به نظر من شباهت داره.
خیلی دوست دارم در مورد بندهای توافقنامه بیش تر و فنی تر و تخصصی تر با هم صحبت کنیم. مطمئنا هم من و هم شما در این مورد حرف های زیادی برای گفتن داریم. ولی فعلا صلاح نمیدونم. شاید در آینده این کار رو کردیم. همه چیز رو نمیشه تو سایت گفت. مثل حرف هایی که در مورد رمان قلعه داریون توسط ایمیل بینمون رد و بدل شد. به نظر شما اون حرف ها رو می شد تو سایت زد. تو عاقل تر و با هوش تر از اونی هستی که منظور منو درک نکنی.
و اما حرف آخر :
عزیزم تا حالا دیگه باید منو شناخته باشی من هیچ گاه از هیچ کدوم از داریون نمایی ها تحت هیچ حالتی نمی رنجم. ما همه جزو یه خونواده هستیم. خونواده صمیمی و با وفا و با صفای داریون نما.
دوستت دارم عزیزم و باقی هم بقایتان …
… 29 تیر 1367 در بیمارستان کنار تخت همرزم جانبازم بودم که سخنان امام را در مورد پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت شنیدم.
پاهایم سست شد و به زانو روی زمین افتادم. شروع کردم به گریه و زاری. های های می گریستم. دو سال و نیم از مفقود شدن برادرم در عملیات کربلای 5 می گذشت. هر چند انتظار، سخت و جانکاه بود و من هنوز در پی یافتن اثری از برادرم بودم، ولی یادم نمی آمد در این مدت این طور بی تابی کرده باشم.
همرزم جانبازم، حال و روز مرا که دید، گفت : « این چه کاری است که می کنی برادر ؟ »
گفتم : « برای پایمال شدن خون برادران شهیدمان می گریم. برای جام زهری که امام می نوشد . »
بر سرم فریاد کشید و گفت : « یکباره برو جلو بایست، نماز بخوان تا امام هم پشت سرت بایستد و به تو اقتدا کند ! »
گفتم : « من غلط می کنم قدمی جلوتر از امام بردارم. »
گفت : « برداشته ای برادر، خودت خبر نداری ! »
گفتم : « قدمی را که از امام جلو بیفتد قلم می کنم. »
گفت : « پس خودت را جمع و جور کن برادر ! نگذار گریه و زاریت را ببینند ! امام را دشمن شاد نکن ! تو با این کارت جام زهر را از دست دشمن کرفته ای و با دست خودت به امام تعارف می کنی. »
گفتم : « من حاضرم بمیرم ولی امام را آزرده خاطر نبینم. »
گفت : « امام، مرگ تو را نمی خواهد. می خواهد زنده باشی و راه شهدا را ادامه دهی. حالا خودت را جمع و جور کن و روز روشن در برابر خلایق گریه و زاری نکن. بغض و ناله هایت را بگذار برای نیمه شب در خلوت خودت با خدایت. دشمن باید قدرت و صلابت تو را ببیند نه شکست و عجز و ناله ات را. »
بر خودم نهیب زدم. دردم را در خودم ریختم. به پیر و مرادم اقتدا کردم و راضی شدم به رضای خدا.
احساس کردم اگر مرید باشیم و از مرادمان جلو نیفتیم، پذیرش هیچ قطعنامه ای نمی تواند ما را به زانو درآورد و خون شهدا را پایمال کند.
سلام راسپوتین
راستش جشن گرفتن و پایکوبی دیگه خیلی مناسب شما نیست. این جوون ها هستند که به هر قیمتی جشن میگیرند.!!
مخصوصا این جریان توافق که اثرات ارزندهای دارد انشاالله!
سروش جان یواش سلام…
عزیز ! درسته که راسپوتین چند سالی از تو بزرگ تره ولی تو سن و سال من و قربانی و علی زارع و یوسف بذرافکن و کرمدار و برزگر و آقای داریون نما ( !!! ) و … نیستا…. بی ترمز، گاز نده عزیز… راسپوتین هنوز خیلی جوونه…. اگه قول بده تو همین سن و سال بمونه چند سالی دیگه همسن میشید….
باقی چی ؟ بقایت عزیز…
سلام بر شما سروش عزیزم
نمیدونم چی باعث شده که فکر میکنی حتما یه پنجاه یا شصت سالی از خدا عمر گرفتم که میگی جشن گرفتن مناسب من نیست.البته اگه منظور شما از لحاظ سنی بوده باشه.به هر حال باید بگم که من از اون چیزی که فکر میکنی سن کمتری دارم .اگه بخاطر بیاری یه زمانی یه نفر چنتا سانتریفیوژ اضافه کرد همه اونو به عنوان یه قهرمان هسته ای یاد کردن چندمدت بعد یه نفر دیگه اومد چنتا سانتریفیوژ کم کرد اتفاقا این یکی هم قهرمان هسته ای شناخته شد برادر.این وسط خیلی ها بیشتر از سنشون عمر کردن.
مجددا همونطور که تو دیدگاه قبل گفتم،بنده هم از توافقی که حاصل شده احساس رضایت و خوشحالی میکنم اما ماشالا شما یه جوری صحبت میکنی که انگار قراره از ماه اینده اثراتشو ببینیم. در هر صورت امیدوارم سرعت اثر گذاری لغو تحریم ها به اندازه سرعت فراموشی خیلی از ماها در مورد خیلی از اثرات مخربی که تحریم ها به جا گذاشتن باشه.
میدونی که، ساختن خیلی ببیشتر از خراب کردن زمان میبره.
عذر خواهی میکنم اگه یه خورده زیاد حرف زدم.
موفق باشید
سلام راسپوتین
من نگفتم که حتما یه پنجاه یا شصت سالی از خدا عمر گرفته ای !
اگر اینطور بود که توی سایت نبودی اون هم با این نظرات ودیدگاههای بدیع و فکورانه!
راست گفتی برادر نباید انتظار یک شبه داشت.
ولی باید امیدرا زنده نگه داشت
و همیشه بهانه ای برای شادی پیدا کرد.
غم که زیاده است
خشکسالی کم آبی
حتی آب خوردن
بیکاری و سیب زمینی کیلویی صد تومن
اعتیاد و……
در منطقه
اما باید زندگی کرد و خوب زندگی کرد
راهش رو امثال شما ها باید به مردم نشون بدهید.
آنها که کشاورزی مدرن میدانند
اقتصاد و علوم اجتماعی بلد هستندو….
سلام راسپوتین جان …
هر چند واقعا صلاح نمی دانم در این سایت محلی خیلی به نقد موضوعاتی بپردازم که خارج از حیطه منطقه داریون است ( البته خودم را می گویم، گرنه شما صاحب اختیارید و من هم به نوبه خود دوست دارم نقدهایتان را بشنوم )، ولی برای روشن شدن برخی مسائلِ به هر حال مطرح شده، لازم می دانم کمی بیش تر در مورد نقد شما صحبت کنیم:
1 – راسپوتین عزیز احساس می کنم بیش تر نقد شما حول و حوش 21 بندی است که در این پست آمده است. عزیزم این موارد فقط برداشتی بسیار کلی و فشرده و خلاصه و جمع بندی شده از برخی نتایج و دستاوردهایی است که توافقنامه در پی خواهد داشت و با ذکر منبع در ذیل متن آمده است. همین. بند بند آن همان طور که شما هم اشاره کرده اید نیاز به شرح و بسط دارد. پیشنهادم این است که اگر هم می خواهید نقدی داشته باشید روی بندهای واقعی برجام باشد نه این بندها. ملاک آن هاست نه این ها.
2 – موافقم در این دیدگاه و چند دیدگاه دیگر در همین حدی که شما نقد کرده اید برای تشریح و تکمیل بندهای ناقص و کلی که شما به آن ها اشاره کرده اید حرف بزنیم تا برخی مسائلی که به هر حال گفته شده است کمی روشن شود.
اجازه می دهید در دیدگاهی دیگر به این موضوع بپردازیم ؟ ممنون.
مورد 5 :
در ارتباط با راستی آزمایی در برجام از آژانس بینالمللی انرژي اتمي خواسته شده است تا نسبت به اقدامات داوطلبانه مرتبط با هسته اي به نحو مورد توافق در اين برجام، نظارت و راستي آزمايي نمايد.
مورد 6 :
ايران مبادرت به بازطراحي و بازساخت يک راکتور تحقيقاتي آب سنگين مدرنيزه شده در اراک بر اساس طراحی اولیه مورد توافق و در قالب یک همکاری بین المللی که طراحی نهایی آن را نیز تصدیق خواهد کرد، خواهد نمود که با استفاده از سوخت غني شده تا ۳.۶۷ درصد فعاليت خواهد کرد. اين راکتور تحقيقات هسته اي صلح آميز و توليد راديو ايزوتوپ براي مقاصد پزشکي و صنعتي را پشتيباني خواهد کرد.
راکتور باز-طراحي شده و بازسازي شده اراک پلوتونيوم در سطح تسليحاتي توليد نخواهد کرد. کليه فعاليت ها براي بازطراحي و ساخت مجتمع هاي سوخت براي راکتور بازطراحي شده، بجز برای نخستین بارگذاری سوخت، در ايران انجام خواهد گرفت. همه سوخت مصرف شده در اراک براي دوره عمر راکتور به خارج از ايران منتقل خواهد شد. اين مشارکت بین المللی مشتمل بر کشورهاي مشارکت کننده گروه ۱+۵، ایران و ساير کشورهايي که طرفين ممکن است مشترکا تعيين کنند، خواهد بود. ایران به عنوان مالک و مدیر پروژه، نقش راهبری را ایفا خواهد نمود و گروه پنج به علاوه یک و ایران قبل از روز اجرای توافق، یک سند رسمی که مسئولیت هایی که اعضای پنج به علاوه یک برعهده خواهند گرفت را مشخص خواهد نمود، منعقد می نمایند.
ايران برنامه دارد که با همکاري گسترده تر بین المللی شامل تضمين عرضه سوخت، همگام با روندهاي پيشرفت فن آوري بین المللی در اتکاء بر آب سبک براي راکتورهاي تحقيقاتي و توليد برق آينده خود، حرکت نمايد.
به مدت ۱۵ سال، راکتور آب سنگين ديگر يا انباشت آب سنگين در ايران نخواهد بود. همه آب سنگين اضافي برای صادرات در بازارهاي بین المللی عرضه خواهد شد.
به جز فعاليت هاي جداسازي با هدف توليد راديوايزوتوپ هاي پزشکي و صنعتي از نمونه های تابشدیده اورانيوم غني شده، ايران به مدت ۱۵ سال وارد بازفرآوري يا ساخت تاسيسات قادر به بازفرآوري سوخت مصرفی، يا فعاليت هاي تحقيق و توسعه بازفرآوري که منتج به ايجاد قابليت بازفرآوري سوخت مصرفی شود، نگردیده و پس از این مدت نیز قصد چنین کاری را ندارد.
مورد 8 :
طرح بلندمدت ایران شامل برخی محدودیتهای مورد توافق در مورد همه فعالیتهای غنی سازی اورانیوم و فعالیت های مرتبط با غنی سازی اورانیوم، از جمله برخی محدودیت های مشخص در برخی فعالیت های خاص تحقیق و توسعه، برای هشت سال نخست، و به دنبال آن، با یک ضرباهنگ معقول، تکامل تدریجی به سمت مرحله بعدی فعالیتهای غنی سازی ایران برای اهداف منحصرا صلح آمیز، به نحو موصوف در پیوست ۱ خواهد بود. ایران به تعهد داوطلبانه خود، به نحو شرح داده شده در برنامه بلندمدت غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی خود که به عنوان بخشی از اعلامیه اولیه ایران برای پروتکل الحاقی ارائه خواهد شد پایبند خواهد بود.
ایران، در ده سال آغاز به از رده خارج کردن سانتریفیوژهای IR-۱ خود خواهد نمود. طی این دوره، ايران ظرفيت غنی سازی خود در نطنز را حداکثر تا ظرفيت غني سازي اورانيوم تعداد ۵۰۶۰ سانتريفيوژ IR-۱ نصب شده نگه خواهد داشت. سانتريفيوژهاي اضافي و زيرساختهاي غني سازي مربوطه در نطنز تحت نظارت مستمر آژانس به نحو مشروح در پیوست ۱ انبار خواهد شد.
ايران تحقيق و توسعه غنی سازی را به شيوهاي که به انباشت اورانيوم غني شده منتج نشود ادامه خواهد داد. تحقيق و توسعه غنی سازی ايران با اورانیوم برای مدت ۱۰ سال شامل صرفا ماشين هاي IR-۴، IR-۵، IR-۶ و IR-۸ به نحو تشريح شده در پيوست ۱ خواهد بود، و ایران به نحو مشخص شده در پیوست یک در سایر فناوریهای جداسازی ایزوتوپ برای غنی سازی اورانیوم وارد نخواهد شد. ایران به تست دستگاههای IR-۶ و IR-۸ ادامه خواهد داد، و در میانه سال هشتم، تست تا سی دستگاه ماشین IR-۶ و IR-۸ را به نحو مشخص شده در پیوست ۱ آغاز خواهد کرد.
همچنان که ایران سانتریفیوژهای IR-۱ را از رده خارج می نماید، به جز نحوه مندرج در پیوست ۱ اقدام به ساخت یا سرهم کردن سانتریفیوژ نخواهد کرد، و سانتریفیوژهای از کار افتاده را با نوع مشابه جایگزین خواهد نمود. ایران تولید دستگاههای سانتریفیوژ پیشرفته را صرفا برای فعالیت های مشخص شده در این برجام صورت خواهد داد. از پایان سال هشتم، و به نحو مندرج در پیوست ۱، ایران آغاز به ساخت تعداد مورد توافقی از دستگاه های سانتریفیوژ IR-۶ و IR-۸ بدون روتورز نموده و تمامی دستگاه های تولید شده را در نطنز، تا زمانی که بر اساس برنامه بلندمدت ایران مورد نیاز واقع شوند، تحت نظارت مستمر آژانس انبار خواهد نمود.
ایران بر اساس برنامه بلندمدت خود، برای ۱۵ سال، فعاليت هاي مرتبط با غني سازي اورانيوم، از جمله تحقيق و توسعه تحت نظارت پادمانی خود را صرفا در تاسیسات غنی سازی نطنز انجام خواهد داد، سطح غنی سازی اورانيوم خود را تا سقف ۶۷/۳ درصد نگه خواهد داشت، و، در فردو، از هرگونه غنی سازی اورانيوم و تحقيق و توسعه غنی سازی اورانيوم و از نگاهداری هرگونه مواد شکافتپذیر خودداري خواهد ورزيد.
ايران تاسيسات فوردو را به يک مرکز هسته اي، فيزيک و فن‌آوري تبديل خواهد نمود. همکاري بینالمللی از جمله به شکل سرمايه گذاريهاي مشترک علمي در حوزههاي تحقيقاتي مورد توافق ايجاد خواهد شد. ۱۰۴۴ ماشين IR-۱ در قالب شش آبشار در يک بال در تاسیسات فردو باقي خواهد ماند. دو عدد از این آبشارها به همراه زیرساخت های مربوطه بدون اورانيوم به چرخش ادامه خواهد داد و از جمله از طریق اصلاح مقتضی زیرساختها، برای توليد ايزوتوپهاي پايدار منتقل خواهد شد. چهار آبشار دیگر به همراه کلیه زیرساختهای مربوطه به صورت ساکن باقی خواهند ماند. کليه سانتريفيوژهاي ديگر و زيرساختهاي مرتبط با غني سازي جمع آوری و تحت نظارت مستمر آژانس به نحو مشخص شده در پیوست ۱ انبار خواهد شد.
طی این مدت پانزده سال، و همچنان که ایران به طور تدریجی به سمت رسیدن به استانداردهای بین المللی کیفیت برای سوخت تولیدی در ایران حرکت می کند، ذخاير اورانيوم خود را به ۳۰۰ کيلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غني شده تا ۶۷/۳ درصد يا معادل آن در ساير اشکال شيميايي محدود خواهد کرد. مقادير اضافه بر اين ميزان براساس قيمت هاي بین المللی و در عوض دريافت هگزافلواريد اورانيوم طبيعي تحویل داده شده به ایران، به فروش رسیده و به خریدار بین المللی تحویل داده خواهد شد، يا به سطح اورانيوم طبيعي ترقيق خواهد گرديد. اورانيوم غني شده موجود در مجتمع هاي سوخت توليد شده از روسيه يا ساير منابع، براي استفاده در راکتورهاي هسته اي ايران، اگر شرایط مندرج در پیوست ۱ را دارا باشد، در زمره اين ۳۰۰ کيلوگرم ذخيره UF۶ فوق الذکر محاسبه نخواهد شد.
کميسيون مشترک از کمک به ايران، از جمله به نحو مقتضي از طريق همکاري هاي فني آژانس، حمايت خواهد نمود تا سوخت هسته اي توليد شده توسط ايران حائز استانداردهاي کيفي بین المللی گردد. کليه اکسيد اورانيوم باقي مانده غني شده بين ۵ تا ۲۰ درصد به منظور استفاده در راکتور تحقيقاتي تهران به سوخت تبديل خواهد شد. هر گونه سوخت اضافي مورد نياز راکتور تحقيقاتي تهران، با نرخ بازارهاي بین المللی در دسترس ايران قرار خواهد گرفت.
و اما در ارتباط با لغو تحريم ها :
قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل متحد که برجام را تاييد خواهد نمود تمام مفاد قطعنامه هاي قبلي شوراي امنيت در خصوص موضوع هسته اي ايران- را همزمان با اجراي اقداماتِ توافق شده مرتبط با هسته اي توسط ایران، راستی آزمایی شده توسط آژانس، به نحو مشخص شده در پیوست ۵ لغو خواهد کرد و محدوديتهاي خاصي را به نحو مشخص شده در پيوست ۲ برقرار خواهد نمود.
اتحاديه اروپايي همه مفاد «مقررات اتحادیه اروپایی» را، آنگونه که موخرا اصلاح شده است، که کليه تحريم هاي اقتصادي و مالي مرتبط با هسته ای را اجرائي مي سازد، از جمله فهرست افراد مشخص شده مربوطه، همزمان با اجراي اقداماتِ توافق شدهی مرتبط با هسته اي توسط ایران، به نحو مشخص شده در پیوست ۵، که توسط آژانس راستی آزمایی شده باشد، لغو خواهد کرد، و (این لغو) شامل تمامی تحریم ها و تدابیر محدودکننده در حوزه هايی که در پيوست ۲ تشریح شده، خواهد بود.
اتحاديه اروپايي از بازگرداندن يا تحمیل مجدد تحريم هايي که اجراي آنها را وفق اين برجام لغو کرده است، خودداری می نمايد، فارغ از فرآيند حل و فصل اختلافات پيش بيني شده در اين برجام. هيچ گونه تحريم جديد هسته اي شوراي امنيت و هيچ گونه تحريم جديد اتحاديه اروپايي وجود نخواهد داشت.
سلام مجدد راسپوتین جان …
می بینی نمی شود به این راحتی در راتباط با این موضوع پیچیده در فضای محدود داریون نما صحبت کرد. تازه من سعی کردم فقط مفاد برجام را آن هم به طور خلاصه و فشرده بیان کنم و از هرگونه اظهار نظر شخصی خودم خود داری کردم.
واقعا در حوصله داریون نما و داریون نمایی ها نیست که وارد این قبیل نقد و بررسی ها بشویم. من که در مورد خودم صلاح نمی دانم بیش از این وارد شوم. سایت هایی که بند بند برجام را در بوته ی نقد گذاشته اند فراوانند.
ولی این به منزله این نیست که شما و سایر کاربران وارد این قبیل نقدها نشوید.
باقی بقایتان…
با سلام
بسیار خوشحالم از این بابت که میبینم هنوز هم کسی در داریون نما حضور داره که سخت پیگیر و مشغول جوابگویی به نظرات و انتقادات سایر کاربرانه. جدا از این مسئله مورد بحث،در بین همین بحث ها ، انتقادات منطقی ، و جوابیه های ارائه شده هست که بعضا راه حل ها و به دنبال اون جواب ها و پیشرفت ها پدیدار خواهند شد.
بنده سخن شما رو در مورد خارج بودن حوصله سایت نسبت به این گونه بحث ها قبول دارم، ولی همه چیز از اونجا شروع شد که بنده حقیر از روش برگزاری مراسم ها و حمایت برخی، از این نوع جشنها و پایکوبی ها که مطمئنا تا الان کلیپ اونا هم به دستتون رسیده،ناراضی بودم . وگرنه در اصل همونطور که در اولین دیدگاه هم گفتم از توافقی حاصل شده ابراز خوشحالی میکنم.
به هر حال همیشه بحث های بزرگ از موضوعات کوچیک شروع میشن و من از شما بخاطر حوصله ای که در جواب دادن به خرج دادید،بسیار سپاسگذارم هرچند با وجود شناخت بنده از شما و شخصیتی که دارید،غیر از این توقعی نداشتم.
ایام به کام.
سلام راسپوتین جان..
من از اول هم فهمیدم که حرف اصلی شما همان روش برگزاری مراسم است و ابراز خوشحالیتان از توافق را هم حس کردم. خب حرف های دیگری هم داشتید که کم رنگ تر بود.
حقیقتش را بخواهید صلاح ندانستم مستقیم به این مساله بپردازم. ولی حالا دیگر حس می کنم دارد حقی از شما ضایع می شود. حرف اصلی شما چیز دیگری است که به آن کم تر پرداخته می شود.
پس می پردازیم به دغدغه اصلی شما :
ببینید عزیزم ! شدت و ضعف جشن ها دو روی یک سکه اند. از یک سو حق با امثال شماست به همان دلیلی که شما گفتید و من هم قبول دارم. از سوی دیگر هم حق با امثال سروش است به همان دلیلی که خودش گفت.
قرار هم نیست در این مساله همه متفق القول و یک نظر باشند. امثال راسپوتین ایرانی هستند و دوستدار ایران. امثال سروش هم همین طور. هر دو گروه هم جوان و آینده ساز. امید فردای این کشور شما جوانان هستید با همه دغدغه هایتان.
به هر حال این روزها با این همه مشکلات و دغدغه های جور واجور، جای شادی در زندگی ما کمی تا قسمتی خالی است.
هم به شما حق می دهم که افراط و روش افراطی در شادی برای چیزی که بیش از این هایش حقمان هست نگرانتان کند. هم به امثال سروش حق می دهم که تعدادشان کم هم نیست و در این هوای غمبارِ مشکلات و معضلات به شادی بیش از غم نیاز دارند و همین قدر حقی را هم که اگر خدا بخواهد نصیبمان می شود شکرگذارند و حقشان هم هست.
البته امثال سروش بی شک به هر شیوه ای شادی را دوست ندارند. شادی های امثال سروش هم مثل خودشان زیبا و دوست داشتنی است با رعایت خط قرمزها….
راسپوتین ها + سروش ها = فردای پر افتخار ایران سرافراز
باقی بقایتان …
باسلام خدمت استاد آقاراسپوتین و آقا سروش..
خیلی خوبه که یک نفر راحت وبا جسارت میاد تو فضای مجازی سوالش رو مطرح میکنه ویک نفر هم بادقت وعطوفت وحوصله پاسخ میده.
این سوال وجوابها واقعا خیلی ارزشمندند وخیلی خوبه که ادامه پیدا کنه.
سلام متقابل …
کاملا حق با شماست. داریون نما از مدیرش گرفته تا کاربرانش همه و همه نقد را می پسندند و اصلا بنای داریون نما بر همین نقد و پرسش و پاسخ و اظهار نظرهاست. در این جای هیچ تردیدی نیست. این حق داریون نمایی هاست که در مقابل مطالب و دیدگاه های مطرح شده پرسشگر باشند و کسی هم که مطلب و یا دیدگاهی را مطرح می کند یاید پاسخگو باشد و ظرفیت نقد شدن را داشته باشد. که اگر نداشته باشد پس درست هم نیست مطلب و یا دیدگاهی را مطرح کند.
باقی بقایتان …
… در کل، با توجه به شرایط موجود و کلی اگر و امای دیگر واقعا باید به تیم مذاکره کننده که ضمن رعایت خط قرمزهای مورد نظر رهبری و مجلس و ملت، هوشیارانه مذاکرات از کلیات تا جزئیاتش را قاطعانه پی گیری می کنند، آفرین گفت.
در این که تا الان تمام قطعنامه ها و تحریم ها و فشارها بر علیه ایران کاملا غیر منصفانه و ناعادلانه بوده است، جای هیچ شک و تردیدی نیست. نباید انتظار داشته باشیم گربه ای یک شبه عابد شود و داوطلبانه تمام حق و حقوق سلب شده ی ما را به ما برگرداند.
اگر می بینیم امروز قدرت های جهانی به اتفاق، تا همین اندازه اش هم در برابر ایران کوتاه آمده اند، فقط نتیجه ی صلابت و ایستادگی ما تا الان بوده است.
امروز به دلایلی که همه می دانیم و بماند واقعا قدرت های جهانی نسبت به ایران، احساس خطر جدی کرده اند و چاره ای جز تن به مذاکره دادن در برابر ایران که حالا دیگر قدرت بی برو و برگرد منطقه است ندارند که اگر داشتند همین الان هم چماقشان بر منطقشان پیشی می گرفت.
قبول… هنوز هم که هنوز است توافقنامه و پیوست هایش ظالمانه است. ولی ما هم تا جایی که امکانش بوده است متن توافقنامه و پیوست هایش را به نفع ملت ایران پیش برده ایم. بیش از این هم دیگر شدنی نبود که اگر می شد هنوز هم جا برای احقاق حق بود. اصلا ما مرتکب خلافی نشده ایم که محدودیت حقمان باشد ولی خب دنیای زر و زور و تزویر است و این دو روزه نوبت تاخت و تاز آن هاست. ولی در همیشه به روی یک پاشنه نمی چرخد. اتحاد جماهیر شوروی هم با تمام اهن و تولوپش فرو ریخت. ایالات متحده امریکا هم فواره ای است که آن قدر بلند شده است که رو به سرگونی است.
و اما حرف آخر :
مذاکرات اخیر و نتایج احتمالی سودمندش را به فال نیک می گیریم و فردایی روشن و پر از امید را برای ایران و ایرانی آرزومندیم.
باقی بقایتان …
برجام چیست؟ آیا نام دیگر توافقنامه است؟
یک منازعه‌ی طولانی به معنای آن است که هر دو طرف اشتباه می‌کنند…
(ولتر)