درد دل های یک برادر شهید:ناگفته های بسیاری بر سینه دردمندم سنگینی می کند….

بر لب جوی نشین و گذر عمر ببین/کاین اشارت ز جهان گذرا ما را بس…با سلام وسپاس،رضا جان.فردی فهیم و آگاه به نظر می رسی و مسلما یاسر را بهتر از من می شناسی.مردم داریون هم او را خوب می شناسند.او در بین شما زندگی کرده است.من هم درس پس می دهم و برای آن که کلام جنابعالی را نشکسته باشم فقط به 4 ویژگی بارز او به اختصار اشاره می کنم: 1-صبور بود.برای نمونه،سال ها پیش با مشکلی بزرگ رو به رو شد.شاید اگر من جای او بودم،تسلیم می شدم.مثل همیشه از من مشاوره و کمک خواست.او را به صبر دعوت کردم.چون زمان ،طولانی شد،بارها و بارها درخواستش را تکرار کرد.و من هم هربار او را به صبر دعوت کردم.آن قدر صبوری کرد تا به هدف رسید. 2-با پدر و مادر به نیکی رفتار می کرد.هر چند مادرش زنی صبور و پدرش مردی فرهنگی،منطقی و خانواده دوست است،ولی بالاخره بین والدین و فرزند، بگو مگوهایی هم پیش می آید.او را به نیکی با والدین سفارش کرده بودم و تا آخر عمر کوتاه و پربارش ،نه دیدم و نه شنیدم که در مقابل آنان گستاخ و سرکش باشد.3-سخت کوش بود و عزم و اراده ای قوی داشت.برای نمونه،پس از فارغ التحصیلی مثل خیلی از جوان های امروزی،دست روی دست نگذاشت تا کار به سراغش آید.خود از کار سراغ گرفت و عاقبت آن را یافت.موفق هم بود. 4-عزت نفس داشت.برای نمونه،مثل خیلی از جوان های امروزی وضعیت مالی خوبی نداشت ولی حاضر نبود برای جبران آن جز در برابر خداوند متعال،به زانو درآید.با تلاش زیاد،بیش از انتظاری که از او می رفت،خودش را بالا کشید.هرچند خانواده هم حامی و پشتیبانش بودند،ولی عادت کرده بود،خود ساخته باشد…و اما کلام آخر:احترام خاصی برایش قائل بودم.این را همه می دانستند.خیلی دوستش داشتم.نه مثل خواهرزاده.مثل پسرم.خبر درگذشت نابهنگامش شوکه ام کرد.وفقدانش برایم سخت و ناگوار است.دختر خردسالش را که می بینم جگرم آتش می گیرد.میدانم یتیمی چه درد بی درمانی است.خدا به من و سایر بازماندگان صبر عطا بفرماید. خصوصیات اخلاقی و رفتاری او به گونه ای بود که اگر در دوران جنگ،سن و سالی در حد دایی شهیدش داشت،شاید او هم شهید می شد.شما که بهتر از من می دانید،کوروش، یاسر و سایر عزیزان سفرکرده ی ما ،نعمت های خداوند بودند.ما که نعوذبالله طلبکار خدا نیستیم.خداوند از در لطف و رحمتش نعمت هایی را به ما ارزانی می دارد و از در حکمتش،در موعد مقرر باز پس می گیرد.مهم این است که در حد توان خود،قدرشناس نعمات فراوان او بوده و حکمتش را گردن نهیم…روحش شاد.