شورا و شهرداری به فکر چاره باشند

یوسف بذرافکن|

مهاجرت عبارت‌است از جابه‌جایی مردم از مکانی به مکانی دیگر برای کار یا زندگی. منطقه داریون و بیشتر شهر داریون متاسفانه با مشکل مهاجرت روبرو است .

مهاجرت علل و عوامل مختلف دارد .مردم معمولاً به دلیل دور شدن از شرایط یا عوامل نامساعد دورکننده‌ای مانند فقر، کمبود غذا، بلایای طبیعی، جنگ، بیکاری و کمبود امنیت، مهاجرت می‌کنند.

دلیل دوم می‌تواند شرایط و عوامل مساعد جذب کننده مانند امکانات بهداشتی بیشتر، آموزش بهتر، درآمد بیشتر و مسکن بهتر در مقصد مهاجرت باشد.اما هر چه هست در شهر داریون می توان تدابیری اندیشید و مهاجرت مردم بومی داریون به شیراز وسایر شهرستان ها و از طرف مهاجرت افراد غیر بومی به داریون، را تحت کنترل در آورد .اما متاسفانه مسئولین محلی کمتر به این موضوع توجه کرده اندو همواره سعی کرده اند توپ را در زمین مسئولین بالاتر ،شهرستان و استان بیندازند و هیچگاه برای حل این مشکل برنامه ی جدی را به مرحله ی اجرا نگذاشته اند .

از جهت دیگر گاهی تصمیم های غلط و غیر کارشناسانه و برنامه ریزی های اشتباه به مشکلات مردم دامن زده است .به طور مثال عوارض غیر معقول ساخت و سازو کسب کار همیشه سنگ بزرگی بر سر راه پیشرفت شهر داریون بوده است .( اکنون شهرداری داریون فقط به عوارض و کمک های دولت متکی است ) .در حال حاضر هیچ کارخانه و مرکز صنعتی در شهر و منطقه داریون وجود ندارد ، وعده های مکرر مسئولین مبنی بر تبدیل این منطقه به بخش نیز تا کنون جامه عمل نپویشیده است ! قول و وعده های مکرر مسئولین محلی نیز تحقق نیافته است ! گویا همه مسئولین محلی به این امید نشسته اند که دستی از غیب بیرون بیاید و مشکلات را حل کند .

برگزاری جلسات فرمایشی ،فانتزی ،ویترینی هم هیچگاه چاره گشا نبوده است ! بهتر است شهر داری داریون و شواری شهر تدابیری بیندیشد و با کمک مردم و امید و اتکا بر خداوند متعال برای حل مشکلات مردم گام های جدی و اساسی بردارد .یکی از راه حل های اساسی پیشرفت شهر داریون این است که شرایط کسب و کار و ساخت و ساز آسان شود و زمینه اشتغال جوانان بی کار فراهم شود .

باید قوانین دست و پا گیر ومشکلات اداری و کاغذ بازی ها کمتر شود تا جوانان جرات آمدن به میدان را پیدا کنند . با کمال تاسف مشاهده می کنیم که ساخت و ساز در شهر داریون را شهر داری (واحد فنی شهرداری) به محله های خاص هدایت می کند و بعد مشکلاتی چون آب رسانی ، برق رسانی ، گاز رسانی و غیره به وجود می آید و این حکایت این شعر شاعر است که : رشته ای بر گردنم افکنده دوست می کشد هر جا که خاطر خواه اوست ……در پایان این نکته را ذکر کنم که من به دنبال زیر سئوال فرد و یا افرادی خاص نیستم و این مشکلات در این سی و پنج سال گذشته همیشه به قوت خود باقی مانده است ! و اگر همین امروز برای حل آنها تدابیری عملی اندیشیده نشود تا یک قرن دیگر هم ادامه خواهد داشت .